அன்பே நீ இன்றி-38

அத்தியாயம் 38:

வழக்கம் போல் தீக்ஷா அலாரம் வைத்து எழாமல் இருக்க….

எத்தனையோ முறை சொன்னாலும்… அவன் மனைவி கேட்டால்தானே…. வழக்கம் போல்.. தானே எழுந்து அதை அணைத்து விட்டு…. உடற்பயிற்சிக்கு கிளம்பத் தயாரானவன்

அப்போதுதான் கவனித்தான்… புதிதாக மற்றுமொரு புகைப்படம் அவர்களின் அறையில் மாட்டப் பட்டிருப்பதை…. சிறிய அளவில் இருந்தாலும் இருவரும் புன்னகையுடன் இருக்கும் புகைப்படம்…. இதைச் சொல்லத்தான் மேடம் நேற்று வெயிட்டிங்கா… என்றபடி அந்தப் புகைப்படத்தைப் பார்க்க… அது சற்று கோணலாக இருக்க… ஒழுங்காக மாட்டுவோம் என்று அதை கழட்டினான்

அங்கு…. ’தீக்ஷா விஜய்’ என பல கோணங்களில் எழுதப்பட்டு இருக்க… திரும்பி தன் மனைவியைப் பார்த்தவன்…. இதழில் நகையோடு….. அவளின் அருகில் அமர்ந்து….

“திட்டுவேன்னு…. சுவரில் எழுதுனதை மறைக்க… போட்டோ வா…. வெவரம்தாண்டி நீ” என்று அவள் காதைப் பிடித்து திருக…..

“அத்தான்….” என்று வலியோடு தூக்க கலக்கத்தில் எழுந்தவளின்…. கண்களில் புகைப்படம் கழட்டி பட…. நாக்கைக் கடித்தபடி…

“பார்த்துட்டீங்களா…. சுவரில் எழுதக் கூடாதுனு காலையிலேயே அட்வைஸ்லாம் பண்ணி கொன்னுடாதீங்க…. ப்ளீஸ்… தூக்கம் வருது” என்ற போதே….

“உன்னை வந்து கவனிச்சுகிறேன்” என்றபடி அங்கிருந்து கிளம்பியவனிடம்……

”போடா விருமாண்டி” என்று முணங்கியபடி மீண்டும் படுக்கப் போக…………..

தீக்ஷா விருமாண்டி என்று அழைத்தாலே விஜய்க்கு கொஞ்சம் கோபம் வரும்…. ஏனோ அந்த பேரில் அழைத்தால்… தன்னை விட்டு அவள் விலகி இருப்பது போல் படும்… அதனாலே என்னமோ அவனுக்குப் பிடிக்காது

“போடி” கையில் இருந்த துண்டை அவள் மேலேயே வீசி விட்டு அந்த இடத்தை விட்டு கிளம்ப…. தீக்ஷாவோ அவன் வீசிய பூத்துவாலையில் தன்னவனின் வாசம் உணர்ந்தபடி மீண்டும் உறங்க ஆரம்பித்தாள்….

விஜய் மீண்டும் வந்த போது…. தீக்ஷா….. குளியலறையிலிருக்க…. விஜய் அந்த புகைப்படத்தை சரியாக மாட்டி வைத்துக் கொண்டிருக்க….. அமைதியாக அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்….

அவளின் அமைதி உணர்ந்தவன்…..

“ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்க…. திட்டப் போறேனு…. ஆக்ட் பண்றியா…. நீ உங்க அம்மா கிட்ட போடுற வேசம்லாம் இந்த விருமாண்டி கிட்ட செல்லாது செல்லம்” என்றவனிடம்

அப்போதும் ஏதும் பேசாமல் அமைதியாகவே இருக்க… விஜய்க்கு அவளின் அமைதி மனதினைப் பிசைய…

“ஹேய் ஏன்.. என்ன ஆச்சு… ஃபீவரா” என்ற படி அவள் நெற்றியில் கைவைத்துப் பார்க்க…

“ப்ச்ச்… நத்திங்..” என்றபடி கீழே இறங்கி போய் விட்டாள்…………

விஜய்க்குதான் அவளின் அமைதி என்னவோ செய்தது

ஹாலிலோ அதை விட….

சுரேந்தர்…. ஒரு பக்கம் அமைதியாக சாப்பிட… எப்போதும் பேசிக் கொண்டிருக்கும் யுகி கூட அமைதியாக இருக்க… விஜய் தலையைப் பிய்த்துக் கொண்டான்….

சுரேந்தரின் மௌனம் கூட அவனுக்கு ஏன் என்று தெரியும்.. யுகி ஏன் இப்படி இருக்கிறான்… அதை விட அவன் வாயாடி மனைவி… நேற்றிரவு வரை வாயடித்தவள்…. அவளின் திடீர் அமைதி ஏன் என்று தெரியாமல் குழம்பினான் அவள் கணவன்

ஒரு காலத்தில் அவள் வாயைத் திறந்தாலே காத தூரம் ஓடியவனா அவன்…. தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டான் விஜய்….

ஆனாலும்…. இப்போது அவனுக்கு இதையெல்லாம் விட வேறொரு முக்கியமான பிரச்சனை இருக்கிறது… அது இளமாறனிடம் பேச வேண்டும்…. என்ன பேசுவது…. எப்படி பேசுவது….. பார்ட்னர்ஷிப்பை விலக்கிக் கொள்ளலாம் என்றால் என்ன சொல்லுவான் என்று ஒரு புறம் குழம்பியபடியே தன் காரினை எடுத்தான்….

அவனது கார் ஓட்டுனர்… வேலையை விட்டுச் சென்றிருந்தான்..

அது மட்டுமில்லாமல்…. அவன் மனைவி வழி அனுப்ப கார் வரை வருவதாலும்… இரவு இவன் லேட்டாக வருவதாலும்… தானே காரின் ஓட்டுனராகவும் இருப்பது வசதியாகவே இருந்தது அவனுக்கு.. அதனால் புதியதாக எந்த ஓட்டுனரையும் அவன் தேட வில்லை….

வழக்கம் போல… அவனை வழி அனுப்ப வந்த தீக்ஷா… அவனிடம் குனிந்து…..

“இளமாறன் கிட்ட என்ன சொல்லப் போறீங்க…… சுரேந்தர் அத்தான் தான் நமக்கு முக்கியம்…” என்று முகம் முழுவதும் தேக்கிய கவலையோடு சொல்ல……

விஜய் சிரித்தபடி

“இதுதான் என் புயலோட அமைதிக்கு காரணமா…. அதை நான் பார்த்துக்கிறேன் ” என்றவன்…. சைகையால் கேட்டான்….நெற்றி வகிட்டில் குங்குமம் எங்கே என்று கேட்க…. அவன் மனைவியும்… ஒன்று, இரண்டு, மூன்று என்று சைகை மொழி சொல்ல… புரிந்தவனாய்….

”அதுக்கும் குங்குமம் இல்லாததுக்கும் என்ன சம்பந்தம்….” என்று கேட்க…

”சாமியறைக்கு போக முடியாது…… வேற குங்குமம் எடுத்து வைக்க வேண்டும்” என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே…. அவன் வீட்டின் முன் இருந்த மாடத்தில் இருந்த குங்குமத்தை தன் நெற்றியில் வைத்துவிட்டு காரில் அமர்ந்தவனை… வித்தியாசமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்….

காரில் அமர்ந்தவன்… தன்னவளை தன் அருகில் அழைக்க…. தன் கணவன் ஏதோ சொல்லத்தான் அழைக்கிறான்… என்று தீக்ஷா அவன் அருகில் சென்று குனிய… தன் நெற்றியில் இருந்த குங்குமத்தினை அவனின் தலை வகிடுக்கு மாற்றினான் விஜய்….

“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்……கலக்கறீங்கத்தான்………… செம்ம செண்டிமெண்ட் சீன் அத்தான்” என்றவளின் குரலில் கேலி இருந்தாலும்…. அவள் உள்ளம் அவன் செயலில் நெகிழ்ந்துதான் இருந்தது………… இருந்தும் தன் நெகிழ்வை மறைத்தவளாய்… கிண்டல் செய்து கொண்டிருந்தாள்

“வந்ததே ஓ ஓ குங்குமம்

தந்ததே ஓ ஓ ஓ சம்மதம்”

என்று அவனை சீண்டியபடி பாடலைப் பாட…

“உனக்கு இருக்கிற நக்கலுக்கு… ஆனாலும் இந்த நக்கல், குறும்பு இல்லேனா… உன் இந்தர் மனசு தவிக்குதே…” என்றவன்….

“வரவா……..” என்று சொல்லியபடி… காரைக் கிளப்ப…………. அவன் போவதையே பார்த்தபடி நின்று கொண்டிருந்தாள் தீக்ஷா…

“விஜயேந்தர்…………… தன் ஒவ்வொரு செயலிலும்… பார்வையிலும்… அவளின் இந்தராக இருப்பதை……… நினைக்க நினைக்க…… அவன் தன் கணவனாகக் கிடைக்க… அவள் வரம் தான் வாங்கி வந்திருக்கிறாள்” என்று நினைத்தாள் தீக்ஷா…

இந்த வரம் தன் வாழ்நாள் முழுவதும்… இந்த ஜென்மம் மட்டுமில்லை…. தான் பிறக்கும் ஒவ்வொரு ஜென்மமும் தனக்கு மட்டுமே கிடைக்க வேண்டும் என்ற வேண்டல் தான்… அவள் மனதோடு செய்து கொண்டிருக்கிறாள் தினமும்….

விஜயேந்தராவது… தன் மனைவி மீதான காதலை… தன் செயலிலும்…பார்வையிலும் வார்த்தைகளிலும் உணர்த்தி விடுவான்… தீக்ஷா பொதுவாக எல்லா உணர்வுகளையும் வெளியில் கொட்டி விடுபவள்.. ஆனால் தன் காதலை மட்டும் தன் மனதினுள்ளே வளர்த்துக் கொண்டிருந்தாள்….. தன் மீதான தன்னவனின் காதலை தனக்குள்ளேயே அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தாள்…. ஆனால் வெளியிலோ காதலில் கூட குறும்புத் தனத்தைத்தான் காட்டிக் கொண்டிருந்தாள்…..

…..

தீக்ஷாவிடம்…. அவள் மனம் நோக வேண்டாம் என்று ஆறுதலாய் பேசி விட்டு வந்தாலும்…. இளமாறனுக்கு என்ன பதில் சொல்வது என்ற மண்டைக்குள் குடைச்சலாக இருக்க… குழப்ப ரேகையோடே அவர்களின் அசோசியேஷன் மீட்டிங் சென்றான் விஜய்… அங்கு தீனாவும் கார்ப் பார்க்கிங்கில் இருக்க…. விஜய்யின் காரைப் பார்த்தவன்……… அவனருகில் சென்றான்………….

’ஹாய் விஜய்…” என்று அவனை நெருங்க….. விஜய் அவனை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தபடி…..

இவன் எதற்கு வலிய வந்து பேசுகிறான் என்ற குழப்பத்தோடு “ஹாய்” என்று சொல்ல…

“ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் உன்னைப் பார்க்கிறேன்….. தீடிர் திருமணம்…. வாழ்த்துக்கள் முன்னாள் நண்பா…. வைஃப் பேர் என்ன ’தீக்ஷாவாமே’…. என்றவன்…

‘உன் ராசிப்படி ’தீ’ ஒட்டாதே….’ என்று சீண்டலாகவும் சொல்லிவிட்டு கேலியாகப் பார்த்தான்

”இந்த ’தீ’னாவைத்தான் பாதியிலேயே கழட்டி விட்டுட்ட…. உன் ’தீ’க்ஷா கூடனாலும் ஒழுங்கா வாழு” என்றவனின் முகத்திலும் வேதனை ரேகைகள் ஓட….. விஜய்யின் முகமும் அதையே பிரதிபலித்தது…

இளமாறனும் அப்போது வர…. அவனைப் பார்த்த தீனா……….

“விஜய்…. இவனோடலாம் பிரண்ட்ஷிப் மெயிண்டைன் பண்ற….. பார்க்கலாம் எத்தனை நாளைக்குனு” என்று இளமாறனை அற்பமாகப் பார்க்க…

அதுவரை…. அவனின் வார்த்தைகளில் கொஞ்சம் நெகிழ்ந்திருந்த விஜய்…. தீனாவைப் பார்த்தபடியே…. அருகில் வந்த இளமாறனை அணைத்தவன்….

“உன்னை மாதிரி இல்லை இவன்…. எங்க நட்பு எந்த அளவுக்குனு உனக்கு தெரியனுமா… என்னோட ட்ரீம் ப்ராஜெக்ட்ல பார்ட்னர்ஷிப் வைக்கிற அளவுக்கு” விஜய் சொல்ல… தீனா… விஜய்யை கோபமாகப் பார்த்தான்…. பின் சொன்னான்…

”யாரின் துணையும் இல்லாமல் தொழிலை நடத்துவேன்னு சொன்ன அன்னைக்கு…. மறந்துட்டியா…”

”ஒரு பக்கம், சுரேந்தர்… இப்போ இவனா….. ஆக மொத்தம் இப்பவும் நான் தான் உன்னை விட ஒரு படி மேலே இருக்கிறேன்…………..” என்று நிறுத்த…. விஜய் பதில் பேச முடியாமல் வேறு புறம் பார்க்க…

தீனா ஏளனமாக சிரித்தபடி… இன்னும் தொடர்ந்தான்

”உங்க வீட்டு கடைசி சிங்கத்துக்கு ஏதும் வேலை இல்லையா… என் தங்கை பின்னால சுத்திட்டு இருக்கு…………. நீங்க ரெண்டு பேரும் எனக்கு தொழில்ல பிரச்சனை பண்ணினால்… சார் என் குடும்பத்துக்குள்ளேவா…… எப்டிடா.. “

”ஏய்………….. என் தம்பி மேல மட்டும் தப்பு சொல்லாத…. “ என்றவன் ஆர்த்தியை ஏதும் சொல்லாமல் நிறுத்த

“ஆர்த்தி நெக்ஸ்ட் வீக் UK போகப் போகிறாள்… உன் தம்பி இதுக்கு மேல அவ வழில வந்தான்… அவனுக்கு அது நல்லதில்ல…” என்றவன் வேகமாய்ப் போக

விஜய்க்கு கோபத்தில் முகம் சிவந்தது….

”பார்க்கலாம்டா… ஆர்த்தி எங்க வீட்டு பொண்ணு… நீ எங்க நாடு கடத்தினாலும்…. அவ என் தம்பிக்குதான்…” என்று மனதுக்குள் சபதமேற்க….

அருகில் இருந்த இளமாறனோ….

நடக்கும் எதுவுமே தெரியாமல் விழித்துக் கொண்டிருந்தான்….. தான் விஜய்யோடு பார்ட்னரா… அதிலும் அவனது புது பிராஜெக்டிற்கு….. தான் எதை எதிர்பார்த்து விஜய்யோடு நட்பு வைத்துக் கொண்டோமோ…. அது நடக்கப் போகிறதா… இளமாறனால் நம்பவே முடியவில்லை…. சுரேந்தர் ஏதாவது கோல்மால் செய்து…. தன்னை கழட்டி விட வைத்து விடுவானோ என்று குழம்பியிருந்தவனுக்கு…. விஜய் தீனாவிடம் சொன்ன செய்தியில்….. மனம் ஆகாயத்தில் பறந்தது….

இறுகிய முகத்தோடு நின்ற விஜய்யிடம்….

‘விஜய்… என்ன சொல்ற நீ” என்றபடி தன் ஆவலை மறைத்தபடி பேச ஆரம்பிக்க….

”நான் ஈவ்னிங் பேசறேன் இளா…. என் மூடையே ஸ்பாயில் பண்ணிட்டான்……. என்றவன்…. தன் அலுவலகத்துக்குப் போகாமல்.. அசோஸியேசனில் தன் வேலையை முடித்து விட்டு…. மீண்டும் தன் வீட்டிற்கே கிளம்பினான்…………

----------------

தீக்ஷா………. கலைச்செல்வி மற்று யுகேந்தர் மட்டுமே வீட்டில் இருந்தனர்…..

சுரேந்தருக்கும் அந்த வருடத்திலேயே திருமணம் முடித்து விடலாம் என்று கலைச்செல்வி நினைத்து இருந்ததால்…. சில வரன்களை பார்த்து வைத்திருந்தாள்….

அது சம்பந்தமாக…. மாமியாரும் மருமகளுமாக பேசியபடி… புகைப்படங்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்..

“அத்தை… சுரேன் அத்தானுக்கு சீக்கிரமா மேரேஜ் பண்ணி வைக்க வேண்டும்…. இப்போலாம் உங்க பெரிய பையனை விட அதிகமா கோபம் வருது…. எப்படித்தான் இத்தனை வருசம் இந்த ரெண்டு பேரயும் வச்சு சமாளிச்சீங்களோ…..” என்று அலுத்தபடி… புகைப்படங்களைப் பார்வையிட்டவள்... அருகில் இருந்த யுகியைப் பார்த்தபடி….

“அத்தை அப்டியே இந்த பொண்ணுங்கள்ள… யுகிக்கு யாராவது செட் ஆகியதுனா… முடிச்சுடலாமா” என்று அவனை வம்பிழுக்க….

யுகி எதுவுமே பேசாமல்.... எழுந்து போய் விட… யுகியின் வித்தியாசமான நடவடிக்கையில் தீக்ஷா குழம்பினாள்………

கடந்த ஒருவாரமாகவே அவன் இப்படித்தான் அமைதியாக இருக்கிறான் என்பது புரிய………

”என்னாச்சு…. பையன் இவ்வளவு டல் அடிக்கிறான்…. நம்ம ஆளு ஏதாவது திட்டிட்டாரா…. இருக்காதே….. அவனைத் திட்டினால் எனக்குப் பிடிக்காதுனு திட்ட மாட்டாரே…” என்றெல்லாம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தவள்…

”அத்தை…. இவங்க யாருமே எனக்குப் பிடிக்கலை…. யுகிக்கு கூட பிடிக்கலை போல…. பாருங்க புள்ள போட்டோஸ் பார்த்தே அலறி ஓடுறான்….. மந்திரிச்சால்தான் சரிவரும் போல...... ” என்றபடி எழுந்தவள் நேராகச் சென்றது யுகியின் அறைக்குத்தான்….

தீக்ஷாவுக்கு யுகியோடு அரட்டை அடிக்காமல் இருக்கவே முடியாது…. எப்படியாவது.. எதையாவது சொல்லி, அவனை வம்பிழுத்துக் கொண்டு திரிவாள்…….

இப்போது அவனின் கவலை என்னவாக இருக்கும் என்று அவனிடமே கேட்போம் என்று அவனது அறைக்குப் போனாள்……

தீக்ஷா எவ்வளவுதான் விளையாட்டுதனமாய் இருந்தாலும்… எப்போது பொறுப்பாக இருக்க வேண்டுமோ அப்போது பொறுப்பாக அந்த வீட்டின் மருமகளாக இருப்பது கலைச்செல்விக்கு மிகவும் பிடிக்கும்..

யுகி கவலையாக இருக்கிறான் என்று கலைச்செல்விக்கும் புரிந்தது… ஆனால் கேட்டும் மழுப்பி விட்டான்….. எப்படியும் தீக்ஷா அவனிடம் பேசி தன் இளைய மகனின் கவலையைக் கண்டுபிடித்து போக்கி விடுவாள் என்று மருமகளை நம்பினாள்….

கலைச்செல்வியின் நம்பிக்கையை தீக்ஷாவும் காப்பாற்றினாள்….

யுகி அறைக்குள் சென்றவள்….யுகியைப் பார்க்க……. கண்மூடிப் படுத்திருந்தான் அவன்..

“யுகி… என்னடா ஆச்சு… ஏன் இப்படி இருக்க’ என்று அவனருகில் அமர….

“ஒண்ணும் இல்லை….“ என்ற போதே அவன் முகம் வாடி இருக்க…. அதைக் காணவே சகிக்க வில்லை தீக்ஷாவுக்கு….

அவனின் முக வாட்டத்திற்கு காரணம் அறியாமல் அவனை விடுவாளா அவனது தோழி…

யுகியை வம்படியாக இழுத்துக் கொண்டு மாடிக்குச் சென்றாள்…

“சொல்லுடா… என்ன பிரச்சனை உனக்கு…. உங்க அண்ணா திட்டிட்டாரா…… சொல்லு அவரை ஒரு வழி பண்ணிருவோம்… இந்த விருமாண்டிகிட்ட யுகி செல்லத்தை திட்டக் கூடாதுனு சொன்னாலும்… அடங்க மாட்டேங்கிறாரே” என்று அவனிடம் கிண்டலாய் பேச ஆரம்பிக்க…

யுகியோ….

“விளையாடாத தீக்ஷா… நான் இருக்கிற கடுப்புல….. நீ வேற” என்று வேறு புறம் திரும்ப….

“அதுதான் என்னன்னு கேட்கிறேன்… நீ வேற காண்டுல என் புருசன் மேல ஏதாவது சாபம் விட்டுட்டேனா…. நான் பாவமில்ல…..” அப்பாவியாய் அவன் முன்னால் போய் நிற்க…

“தீக்ஷா” என்று அதட்டினான் யுகி….

”இது சரிப்பட்டு வராது….” என்றபடி மாடி கைப்பிடிச் சுவரின் மேல் ஏறி அமர்ந்தவள்….

“சோ நீ இந்த அளவு ஃபீல் பண்றேனா… ஆர்த்தி தான் காரணம்னு நினைக்கிறேன்………… இப்போ சொல்லு என்ன நடந்துச்சு……..” குரலில் தீவிரம் கலந்து கேட்க…. யுகியும் மனம் திறந்தான்

“ஆர்த்தி நெக்ஸ்ட் வீக் UK போறா…. தீனா திடீர்னு அனுப்புறான்…. அவளுக்கு போகவே பிடிக்கலை… என்னையும் கூப்பிடறா….. நான் எப்படி போறது தீக்ஷா… அண்ணா ஆயிரம் காரணம் கேட்பார்..” என்றவனிடம்

“உங்க அண்ணா பண்றதுக்கெல்லாம் எல்லார்கிட்டயும் காரணம்.. விளக்கம்லாம் சொல்றாரா…. அது மாதிரி நீயும் அடாவடியா கிளம்பிடு… “ என தீக்ஷா வழி கண்டுபிடித்துச் சொல்ல……..

முறைத்தான் யுகி…

“உனக்கென்னமா… நீ ஈசியா சொல்லிருவ….. யார் பாட்டு வாங்குறது” என்று சலிக்க

“ஏண்டா… உங்க அண்ணா நல்லாத்தான் பாடுவார்… “ நேரம் காலம் தெரியாமல் அவனிடம் விளையாண்டு கொண்டிருந்தாள் தீக்ஷா….

“டேய் யுகி உனக்குத் தேவைதாண்டா…. “ யுகி தன்னையே நொந்து கொள்ள…

”யோசிச்சுருக்கலாம்டா…. ஆர்த்திய லவ் பண்றதுக்கு முன்னால் யோசிச்சு இருக்கலாம்டா…. இப்டி ஒரு அண்ணனுக்கு நீதான் தம்பியாத்தான் பிறந்தேன்னா…. அப்படி ஒரு அண்ணனுக்கு தங்கையா பிறந்த ஆர்த்திய லவ் பண்ணியிருக்கலாமா….. கஷ்டம் தான்… இப்போ என்ன பண்ணலாம்… ஆனா ஆர்த்தி இங்க இருக்கும்போது மட்டும் நேர்லயா பார்த்து லவ் பண்ற… என் கண்ல கூட இன்னும் காட்டல…. போன்லதானே லவ் ட்ராக் ஓடுது…. அதையே மெயிண்டைன் பண்ணு…. என்ன ISD பில் தான் எகிறும்… பரவாயில்லை என்றவளை…

“தீக்ஷா…. எனக்கு வர்ற கோபத்துக்கு அண்ணன் பொண்டாட்டினு கூட பார்க்க மாட்டேன்…. அப்படியே தள்ளி விடப் போறேன் பாரு” என்றவனிடம் தீக்ஷா சிரித்த போதே… கீழே கார் வரும் ஓசை கேட்க… திரும்பிப் பார்த்தவளுக்கு… விஜய்யின் கார் என்பது புரிய…. ஒரே குதியில் .. யுகியின் முன் குதித்தவள்….

“நீ தள்ளி விடுவேனு சொல்லி முடிக்கலை… என் ஆளு வந்துட்டாரு பாரு…. எனக்கு ஒரு ஆபத்துனா ஓடோடி வந்துருவாரு…” என்றவளிடம்…

“நடத்துங்க.. நடத்துங்க… ” என்று கிண்டலடித்தவன்..

“ஏய் தீக்ஷா…. விருமாண்டிகிட்ட சொல்லி கொஞ்சம் ரெகமண்ட் பண்ணி.. ஆர்த்தி போற நாட்டுக்கே என்னையும் நாடு கட்த்த டிரை பண்ணேன் ப்ளீஸ்…”

“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்…. யுகிக்காக இந்த தீக்ஷா எதுவும் செய்வா…. நீ லேசா ஆரம்பி…. நான் ஜாயின் பண்ணிக்கிறேன்.. ஒக்கே வா’ என்ற போதே விஜய்யும் மாடிக்கு வந்து விட்டான்…..

வரும் போதே தீக்ஷாவைத் தீப்பார்வை பார்த்தபடிதான் வந்தான்….

“உன்னை எத்தனை தடவை சொல்றது… சுவரில் ஏறி உட்காரக் கூடாதுனு.. கேட்கவே மாட்டியா… என்றவன்…. இருவரையும் நக்கலாகப் பார்த்தபடியே

“என்ன வட்ட மேஜை மாநாடு…. உங்க சங்கம் பெரிய சங்கம் ஆச்சே… அதுல போடுற திட்டமெல்லாம் பெரிய திட்டமால்ல இருக்கும்” என்றவன் இப்போது யுகியை மட்டும் பார்க்க…

”அண்ணா” என்றவன் தயங்கியபடி தன் நண்பன் ஒருவன் யுகேயில் இருப்பதாகவும்.. அவனோடு சேர்ந்து வேலை பார்க்கப் போவதாகவும் கூற….. சொல்ல

விஜய்க்கு தீனா சற்று முன் தான் ஆர்த்தியை அங்கு அனுப்பப் போவதாக கூறியது ஞாபகத்திற்கு வர….. அதுமட்டும் இன்றி அவன் பேசியதும் வேறு நினைவுக்கு வர…

யுகியிடம் தன் கோபத்தை தப்பாமல் காட்டினான்…

“நீ எங்கேயும் போக வேண்டாம்…. அங்க என்ன கிழிக்கப் போறேனு எனக்கும் தெரியும்…. உன்னை எங்கே, எப்போ அனுப்பறதுனு எனக்குத் தெரியும்…. நான் சொல்லும் போதெல்லாம் இங்கேயிருந்து போக மாட்டேனு பெருசா பேசுன…. இப்போ என்ன திடீர்னு…… பார்க்கலாம்…. என் ஃப்ரெண்ட் இங்க அவனோட ஆஃபிஸ்க்கு வரச் சொல்லி இருக்கான்…“ சொல்லும் போதே தீக்ஷா ஏதோ சொல்ல வர…

“அவனுக்கு சப்போர்ட்டா நீ எதுனாலும் பேசுன…. ” என்று எச்சரிக்க யுகியைப் பரிதாபமாகப் பார்த்தவாறே…..தீக்ஷா வாய் மூடினாள்…

யுகி அதற்கு மேல் எதுவும் பேச முடியுமா….

“சரிண்ணா…” என்றபடி வேறெதுவும் பேசாமல் கீழே இறங்கிப் போக…தீக்ஷாவுக்கு அதைத் தாங்கவே முடியவில்லை…….

“விருமாண்டிதான்…. இவன் பண்ற அடாவடி இருக்கே…” என்று வாய்க்குள் முணங்க…

“என்னடி…. அங்க வாய்க்குள்ளேயே முணங்கிற… காலையில ஒன்ணு ரெண்டு மூணுன்னு சீன் போட்ட… இப்போ மேல ஏறி உட்கார்ந்திருக்க…. “

என்றவனிடம் உம்மென்றே இருக்க….

“சரி வா கீழ போகலாம்… “ என்றவனிடம் …

“யுகிய அனுப்புனா என்னத்தான்…. அவன் எப்படி போறான் பாருங்க…. அவன் வேலைக்குத்தானே போறேனு சொல்றான்… பாருங்க… இன்னும் கொஞ்ச நாள்ள உங்க ஃப்ரென்ட் கம்பெனிய விட பெருசா வைப்பான்” என்று பொரும…

“ஏற்கனவே செம கோபத்தில இருக்கேன்… நீயும் கடுப்படிக்காதா” என்றவனிடம் இன்னும் முறைத்துக் கொண்டேதான் இருந்தாள் தீக்ஷா… அப்போது வானம் தூறல் போட…………. தீக்ஷாவை இழுத்தபடி மாடி அறைக்குள் நுழைந்தான் விஜய்……….

அங்கும் உம்மென்று இருக்க…

“இப்போ என்ன ஆச்சுனு இப்படி இருக்க… அவன அங்க அனுப்ப முடியாது தீக்ஷா… நீ சொல்றதுக்கெல்லாம் நான் ஆட முடியாது….. புரிஞ்சதா…”

“புரியுது…. நான் கீழ போறேன்” என்று கோபமாய் தன்னை விட்டு விலகியவளை… இழுக்க…

அவன் மேலேயே விழுந்தாள் தீக்ஷா…

“விடுங்க நான் கீழ போகனும்..” என்ற பல்லவியைப் அவள் பாட….

‘ப்போ யார் உன்னை வேண்டாம்னு சொன்னா” என்றவனின் வாய் சொன்னாலும்…. கைக்குள் அவள் சிறைபிடிக்கப்பட்டு இருக்க….

“விடுங்கத்தான்………” என்றவளை…………. முறைத்தபடியே விட்டவன்

“போடி… ரொம்பதான் சிலிர்த்துக்கிற….. உன்னைத் தேடி வந்தேன் பாரு என்னைச் சொல்லனும்” என்று சலிப்பாய்ச் சொல்ல…

தீக்ஷாவுக்கு அந்த மாடி அறை பிடிக்காது………. காரணம் அங்கு நடந்த கசப்பான அனுபவமே இன்னும் கண்முன் நிற்கும்…. அந்த கசப்பான நிகழ்வுகளுக்கு காரணமானவனையே காதல் செய்து…. திருமணம் முடித்து…. அவனோடு சந்தோசமாய் வாழ்ந்த போதும்…. ஏனோ அந்த அறை பிடிக்காது….

ஆனால் விஜய்க்கோ எதிர்மாறாய்…. மாடியறைதான்…. அவன் காதலின் சின்னமாய் இருந்தது….. அந்த காரணத்தாலே…. அந்த அறையின் மீதான வெறுப்பை… விஜய்யிடம் அவள் ஒருபோதும் சொன்னதில்லை…. அவனோடு அவ்வப்போது மாடி அறைக்கு போக நேர்ந்தாலும்…. ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லி…. அங்கிருந்து வெளியேறி விடுவாள்…

இப்போதும்… அவள் அந்த அறையை விட்டு போக நினைக்க… அப்போதுதான் தீக்ஷாவுக்கு ஞாபகம் வந்தது… தன் கணவன் மீண்டும் வீடு வந்தது

அவனின் முகம் சோர்வாய் வேறு இருக்க… ”இளமாறனைப் பார்த்து பேசிவிட்டு வந்திருக்கானோ… அவன் ஏதாவது சொல்லி விட்டானோ”

மனம் சுணங்கியவளாய்

“இளமாறனோட ஏதாவது பிரச்சனையா அத்தான்” என்றபடி அவன் அருகே போனாள் மீண்டும்….

”இல்லை…” என்று சில நொடி அமைதியாக இருந்தவன்

“தீனா… ரொம்ப பேசிட்டான்” என்ற போதே,,, தீக்ஷா..

‘டேய் யுகி…. நல்ல நேரம் பார்த்துதான் நீ வந்து பேசி இருக்க… சிங்கம் கொலை வெறியோட வந்திருக்கும் போல… ஏதோ தப்பிச்ச மகனே…” என்று மனதுக்குள் நினைத்தவள்… அவனது மூடை மாற்றும் விதத்தில் விஜய்யிடம் சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தாள்… பின்

”அத்தான்….என் ஃப்ரெண்ட் சிவா இருக்கான்ல… அவன் இந்த வாரம் கிரிக்கெட் மேட்ச் விளையாடப் போறான்… அவன் தான் அண்டர் லெவன் டீமோட கேப்டனாம்… போகவா” என்று அவன் அனுமதியைக் கேட்க…….. விஜய் தலையிலடித்துக் கொண்டான்……

“நீங்க எதுக்கு தலையில அடிக்கிறீங்க…. நான் தான் அடிச்சுக்கனும்… சிவா கேட்கிறான்…. உன் ஆளுக்கு கிரிக்கெட்லாம் விளையாடத் தெரியாதானு…. ஒரே ஷேமா போய்ருச்சு…” என்றவளிடம்..

“பெரிய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய அவமானம் தான் உனக்கு…. ஏன் உன் புருசனுக்கு கோலி விளையாடத் தெரியாதா…. பல்லாங்குழி விளையாடத் தெரியாதானு கேட்டு உன்னை அவமானப்படுத்துற ஃப்ரென்ட்ஸ்லாம் இல்லையா உனக்கு” நக்கலாகவும்.. அதே நேரத்தில் கோபமாகவும் கேட்க

“ப்ச்ச்… அத்தான் பேச்சை மாத்தாதீங்க.. போகட்டுமா அத்தான்.. ப்ளீஸ்.. என் இந்தர்ல…” என்று கெஞ்ச… விஜய்யோ அவள் வார்த்தைகளை செவிமடுக்கவே இல்லை….

ஒரு கட்டத்தில் அவன் கன்னத்தில் தன் இலஞ்சத்தை வைத்து.. அவன் சம்மதத்தை வாங்கி… சிறு பிள்ளையாய் அவனை விட்டு விலகி ஓடியவளை…..ரசித்தவனாய்….. மாடி அறையில் கண்மூடினான் விஜய்………. வரும் போது இருந்த கோபம் எல்லாம் போய் இருக்க…….

தன்னவளின் குறும்புத்தனமான குணமும்..அதே நேரம்… ஆர்த்தி பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட அவள் தன்னிடம் இது நாள் வரை ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லாமல் இருக்கும அவளின் இன்னொரு குணமும்….. ஆச்சரியமாக இருந்தது….. அவனுக்கு…..

இன்னொரு பக்கமோ…

தீனா பேசிய ஆத்திரத்தில்.. இளமாறனிடம் வாய் விட்டு வந்தது வேறு ஞாபகம் வர…. இளமாறனை இந்த ப்ராஜெக்டில் சேர்ப்பது பிடிக்கவில்லைதான்…. இருந்தும்.. அவனுக்கு கொடுத்த வாக்குறுதிகளை எல்லாம் நிறைவேற்ற முடியாமல் போனதற்கு… கடவுளே ஒரு வாய்ப்பளித்தது போல் இருக்க….. மனம் சமாதானமாகியது

அது விசயமாக….. அன்று மாலை இளமாறனை சந்திக்கச் சென்றவன்… வரும் போது…………….. போதையின் துணையோடு வந்தான்………