அத்தியாயம் 32:
விஜய் தனது அறையில் குறுக்கும் நெடுக்குமாக நடந்து கொண்டிருந்தான்……. இந்த மாதிரி சூழ்னிலையில் அவனுக்கு துணையாய் இருப்பது சிகரெட்தான்…….. அதற்கும் அவளுக்கு துணையாக வரப் போகிறவள் தடை போட்டு விட்டாள்….
”என்னமாய் பேசுகிறாள்… அவளுக்கு ஒண்ணும் பிரச்சனை இல்லயாம்..அவ வண்டிக்குத்தான் பிரச்சனையாம்…. வண்டினு சொன்னா கூட சண்டைக்கு வந்துடுவா…. எல்லாருக்கும் பட்டப் பேர்… எனக்கு விருமாண்டி.. அதுக்கு பிங்கியாம்…..” என்று ஒருபுறம் திட்டினாலும்… வீட்டுக்கு வர மாட்டாளா… என்று இன்னொரு புறம் அவன் மனம் ஏங்க….
“அவ வரலைனா என்ன நாம நம்ம அட்டெண்டென்ஸ அவ வீட்ல போட்ருவோம் என்று அது விஜய்யா என்று அவனுக்கே சந்தேகம் வரும்படி….. அவன் காதல் மனம் அவனுக்கு எதிராக அந்தர் பல்டி அடித்து தீக்ஷாவுக்காக ஏங்கியது…
இதில் ஒரே ஆறுதல் திருமணம் முடிந்து தான் வருவேன் என்று அவள் சொல்லாமல் சொன்ன ஒரே விசயம் தான்….
கடந்த 2 வாரங்களாக அவன் சிந்தையை முழுமையாக ஆக்கிரமித்து…… அவனை ஸ்தம்பிக்க வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்… நிச்சயத்திற்கு முந்தின நாள் வரை எங்கிருந்தாலும் வாழ்க என்று மனதை தேற்ற நினைத்துக் கொண்டிருந்தான்…. இப்போதோ அவன் மனநிலை வேறு மாதிரி இருந்தது…. முழுமையாக மனம் காதலில் கலந்து பூரிக்கவும் முடியாமல், ஒரு பக்கம் குழப்பமாகவும், ஒரு புறம் திகிலாகவும்…. ஏதேதோ உணர்வுகளில் அவன் போராடிக் கொண்டிருந்தான்… பண்ணியதெல்லாம் மன்னிக்க கூடிய ஒன்றா…. இதுவே அவன் மட்டும் அவளிடத்தில் இருந்திருந்தால்…. தன்னை அவமானப் படுத்திய யாராய் இருந்தாலும் ஒரு வழி பண்ணியிருப்பான்.. தீபன் கூட எப்படி தன்னை மன்னித்தான்…
“நானாக இருந்திருந்தால்….. இப்படி என் தங்கைக்கு மட்டும் நடந்திருந்தால்…. அவனை உயிரோடவே விட்டு வைத்திருக்க மாட்டான்… நல்ல வேளை நம்ம ஆளுக்கு என்னை மாதிரி ஒரு முன்கோபி அண்ணன் இல்லை… விஜய் எங்கயோ உனக்கு மச்சம் இருக்குடா…. என்று நினைக்கும் போதே… தீக்ஷாவின் கழுத்துக்கு கீழே கொஞ்சம் இறக்கமாக இருந்த மச்சம் பார்த்த நினைவில்… உனக்கு இல்லடா உன் பொண்டாட்டிக்குதான் மச்சம்…”
இப்போது அவன் நரம்புகளில் கோபத்திற்கான ஹார்மோன்கள் விடைபெற்று … ரொமான்ஸ் மூடிற்கு மனம் ரூட் போடப் போக…. நாங்களெல்லாம் அதற்கு விட்டு விடுவோமா என்று யுகியும் வந்து சேர்ந்தான்..
அவன் யோசனையைக் கலைத்தது அவனின் கார் சத்தம்…… வேகமாய் பால்கனிக்கு வந்தவன்…. காரை விட்டு இறங்கிய யுகேந்தரை பார்த்தபடியே நின்றிருந்தான்…
யுகேந்தரும் பயத்தோடுதான் இருந்தான்…. அண்ணனிடம் கண்டிப்பாக திட்டு கிடைக்கும் என்று நினைத்தாலும்…. கூட்டணி தீக்ஷா என்பதால்…. தீக்ஷா மேல் பழியைப் போட்டு தப்பித்து விடலாம் என்று நினைத்தபடியே அவனையுமறியாமல் மேலே பார்க்க….. தப்பாமல் காட்சி தந்தான் விஜயேந்தர்….
“மேல வா” என்பது போல் விஜய் சைகை செய்தான்……… இறுக்கமான பாவத்தோடு….
“யுகி………….. தொலஞ்சடா…. பாவி மாட்டி விட்டுட்டு போய்ட்டா” என்று தீக்ஷாவை மனதுக்குள் அர்ச்சித்தபடி மேலே ஏறினான் யுகி….
ஏற்கனவே கலைச்செல்வியின் மீது கோபத்தில் இருந்தான் விஜய்….. பாவம் யுகிக்கு அது தெரியுமா என்ன..…. அறையில் நுழைந்தபடியே
”அண்ணா…. தீக்ஷா பத்திரமா இறக்கி விட்டுட்டு போனாளா?.... ” என்று வழக்கமான தன் குறும்பினைக் காட்ட விஜய் உக்கிரமானான்…
“என்னடா என்னைப் பார்த்தா காமெடியன் மாதிரி இருக்கா… உங்க ரெண்டு பேருக்கும்…. ” என்றவனின் கோபத்தில் உள்ளுக்குள் அதிர்ந்தாலும் யுகியும் தைரியமாகத்தான் பேசினான்….
“நான் மாட்டேனுதான் சொன்னேன்…. உங்க ஆளு இருக்காள்ள… அவதான் என்னை பிளாக் மெயில் பண்ணி மாட்டி விட்டுட்டா”
விஜய் இவர்கள் போட்ட ப்ளானை கண்டுபிடித்து விட்டான்… தீக்ஷாவை திட்ட முடியாது… அதுதான் தன்னிடம் காட்டுகிறான்….” என்று தன் அண்ணனின் கோபத்திற்கு காரணம் கண்டிபிடித்தவன்… அதில் இருந்து தப்பிக்க தீக்ஷா பெயரை பயன்படுத்த.. இன்னும் உச்சத்திற்கு ஏறினான் விஜய்….
“என்னடா உங்க ஆளு… அவ இவன்னு…. இனி அவ உன் அண்ணி…. அதை உன் மனசுல வச்சுக்கோ…. நீ என்னதான் நினைச்சுட்டு இருக்க…. 25 வயசாயிடுச்சு… வாழ்க்கைல முன்னேறனும்னு ஐடியா இருக்கா…இல்லா அப்பா சம்பாதிச்சு வச்சுருக்கது போதும்னு.. இப்டியே காலத்தை ஓட்டிடலாம்னு ப்ளான்ல இருக்கியா….. உருப்படியா முன்னேற பார்ப்பானா…. வெட்டியா ஊரைச் சுத்திக்கிட்டு…. இப்போ அவளோட சேர்ந்துக்கிட்டு ட்ராமவா பண்ற…. நீங்க ரென்டு பேரும் தனித் தனியா பண்ணினாலே லூசுத்தனமா பண்ணித் தொலைவீங்க.. சேர்ந்து வேற ப்ளான்…. “ என்று சுட்டு விரலை… கொன்னுடுவேன் என்பது போல் உயர்த்தி எச்சரிக்க….
“சாரி அண்ணா” என்று மட்டும் சொன்னான் யுகேந்தர்…… வேறெதுவும் பேச அவனுக்கு வாய் வரவில்லை….. எதிர்த்து பேச முடியாமல் அடங்கி விறைத்தபடி நின்று கொண்டிருந்தான் யுகி….
அதன் பிறகு…….. வழக்கம் போல…. விஜய் பேச ஆரம்பிக்க…… விஜய் இருந்த கோபத்தில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே யுகி வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டான்…..
விஜய்யின் அறையை விட்டு வெளியேறும் போது…. தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் என்ற ரீதியில் இருந்தது யுகேந்தர் நிலை…..
தன் அறைக்குள் நுழைந்தவன்…… சிறிது நேரம் அப்படியே அமர்ந்து விட்டான்….. இருந்தும் இன்னும் விஜய்யின் குரல் அவன் காதில் ஒலித்துக் கொண்டே இருப்பது போன்ற பிரமையிலேயே இருந்தான் யுகி…..
அவனின் இந்த நிலையைக் கலைப்பது போல மொபைல் ஒலிக்க…………. ஆர்த்தியாக இருக்குமோ என்று நினைத்தவன்… இப்போது அவளுடன் பேசும் மன நிலையிலா இருக்கிறேன்… என்றபடி போனைப் பார்த்தவன் அது தீக்ஷா என்றிருக்க…. வேகமாய் எடுத்தான்…. கோபத்தோடு
போனை வேகமாய் எடுத்தான் தான்….. ஆனால் பேசாமல் மௌனம் காக்க….
“என்னடா…. பேசவே மாட்டேன்கிற…..” என்று அமைதியாகவும்…. தயங்கித் தயங்கியும் ஒலித்தது தீக்ஷாவின் குரல்….
யுகி எப்போதும் உற்சாகமாகவே பேசுவான்…. கொஞ்சம் மலுப்பலாக பேசினால்… எதிரில் விருமாண்டி இருக்கிறான் என்று தீக்ஷா புரிந்து கொள்வாள்…. அதனால் தீக்ஷாவும் அமைதியாகக் கேட்க…
“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்…………. நீ பண்ணிய வேலைக்கு எனக்குதானே திட்டு விழுந்துச்சு….. அப்புறம் எங்கிட்டி பேசுறது… என்ன நினச்சுட்டு இருக்காரு அவர்…. பண்ணினதுலாம் நீ…. திட்டெல்லாம் எனக்கா” எகிறினான் தீக்ஷாவிடம்
”யுகியை திட்டிவிட்டானா…. நம்மள ஒண்ணுமே திட்டலயே…. ”
மனதில் நினைத்தபடி … அவளும் வேகமாக….
“என்கிட்ட ஏன் எகிறுர….. உன் அண்ணன்கிட்ட சொல்லி இருக்க வேண்டியதுதானே… தீக்ஷாதான் எல்லாம் பண்ணினாள்னு”
“ஆமாம் அவர்தானே……. நல்லா திட்டுவாரு உன்னை…. உன்ன பேச முடியாமல்தான் என்னைப் பிரிச்சு மேஞ்சுட்டாரு…..” என்று குமுற
“ஓஓஓஓ” என்று சந்தோசத்தில் கத்த… யுகி கடுப்பாகி விட்டான்….
“அங்க குளு குளுன்னுதாம்மா இருக்கும்… இங்கதானே அட்டாக்…. எரியுது” என்று கடுப்படித்தான்…
“ஏசிய போட்டுக்கடா.... அப்டியும் எரிஞ்சதுனா…. அடங்கலேன்னா ஆர்த்திகிட்ட போன் போட்டு பேசு…” என்று வழக்கம் போல் கடிக்க….
“ஏய்” என்று பல்லைக் கடித்தான் யுகி… அதற்கெல்லாம் அசறுபவளா தீக்ஷா…
“என்ன ’ஏய்’….. இதுக்கெல்லாம் ஒண்ணும் கொறச்சல் இல்லை… அங்க பேச முடியாம….. இப்போ ஏன் என்கிட்ட இந்த குமுறு குமுறுற…. சரி சரி விடு… இதெல்லாம் நமக்கு புதுசா யுகி…. இந்தக் காதுல வாங்கிட்டு அந்தக் காதுல விடுற கேசு…. இதுக்கே இப்டி கொதிக்கலாமா… நம்ம சங்க கொள்கைலாம் என்ன ஆகிறது.. நாமெல்லாம் இன்னும் என்னென்னமோ பார்க்க வேண்டியிருக்கு…. எவ்ளோ அடிச்சாலும் தாங்குவான் என் நண்பன்னு பெருமையா சொல்லிட்டு இருந்தேனே… அதுக்கு உலை வச்சுட்டியே நண்பா..” என்று பொய்யாய் துக்கப்பட்டு சொல்ல…
அவளின் பேச்சில்…. யுகி சிரித்தபடி…..
“இன்னும் கொஞ்ச நாள்தாண்டி மவளே… உனக்கும் தெரியும் எங்க அண்ணா திட்டினார்னா” என்றவன் சொன்ன வார்த்தைகளில் தீக்ஷா மௌனமாக சிரிக்க
“என்ன மேடம் சைலெண்ட் ஆகிட்டீங்க.. பயந்துட்டியா” இப்போது யுகியும் சகஜமாகி இருந்தான்
“நானா….. அதெல்லாம் உங்க அண்ணாகிட்ட வண்டி வண்டியா வாங்கிக் கட்டிக்கிட்டவதான்…. அதெல்லாம் விடு… உனக்கு அண்ணியா வரப் போறவகிட்ட…. ஒரு மரியாதை வேண்டாம்…. அதைத்தான் யோசிச்சுட்டு இருக்கேன்” என்றவளின் வார்த்தைகளில் யுகிக்கும் சற்று முன் விஜய் திட்டியதும் ஞாபகம் வர………………….
“இதச் சொல்லியும் உன் ஆளு என்னைத் திட்டினாரு” முணுமுணுப்பாய்ச் சொன்னான்…
“ஹா ஹா” என்று வாய்விட்டுச் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள் தீக்ஷா
“ஏய் உனக்கு இப்போ எதுக்கு இப்டி ஒரு சிரிப்பு…. நிலைமைடா யுகி” என்ற போது
“நெனச்சேண்டா…. உங்க அண்ணாகிட்ட திட்டு வாங்குறதுக்கெல்லாம் நீ இந்த அளவு டென்சன் ஆகமாட்டியே…. இன்னைக்கு பையன் ஏன் இந்தத் துள்ளு துள்ளுறான்னு….. இப்போதானே தெரியுது… என்னை அண்ணினு கூப்பிடச் சொன்னாரா உங்க அண்ணன்…..உன் கோபத்துக்கு காரணம் இதுதானாடா” என்று நக்கலடிக்க….
“தீக்ஷா” என்று மீண்டும் பல்லைக் கடித்தான் யுகி
“ஹலோ ஹலோ… அண்ணி… அண்ணி…. எங்க சொல்லு பார்க்கலாம்” தீக்ஷா போட்டுத் தாக்கினாள் யுகியை…..
“ஹைய்யோ புருசனும் பொண்டாட்டியும் ஏன் என்னை வறுத்தெடுக்கிறீங்க இப்படி” என்று தலையில் கைவைத்து விட்டான் யுகி…
”யுகி.. யுகி… இப்போ என்னடா சொன்ன… இன்னொரு தடவை சொல்லுடா ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்…. “ என்று தீக்ஷா கெஞ்சினாள் தன் கொழுந்தனிடம்
“என்னை ஏன் வறுத்தெடுக்கிறீங்கனு சொன்னேன்” யுகி சொல்ல…
“அது இல்லடா… அதுக்கும் … அதுக்கும் முன்னாடி….” எடுத்துக் கொடுத்தாள் தீக்ஷா…..
யுகிக்கு தான் சொன்ன வார்த்தைகளில் விஜய்-தீக்ஷா உறவினைச் சொன்னது புரிய….. தீக்ஷாவா இது…. என்று குழம்பியே விட்டான்.. அவளை நினைத்து மட்டும் அல்ல…அவனின் அண்ணனை நினைத்தும்…
எப்படி நடந்தது இது…. இருவருக்கும் இடையில் இப்படி ஒரு காதல்…. தன் அண்ணன் என்னடா வென்றால் தீக்ஷா என்ற பெயரைக் கேட்டாலே தன் இயல்பே மாறி விடுகிறார்.. இவள் என்னவென்றால்….. இந்த அளவு உருகுகிறாள்…. உலகமே புரியலடா சாமி…. என்று குழம்பியவனை தீக்ஷாவின் குரல் மீட்டெடுக்க….
”அண்ணி…. உங்க கொழுந்தன் பாவம் இல்லையா….விட்டுடுங்களேன்…. உங்க போதைக்கு நான் ஊறுகாயா” என்று பரிதாபமாய்ச் சொல்ல
தீக்ஷா அதற்கு மேலும் அவனை பாடு படுத்த வில்லை… பதிலுக்கு…
“ஹேய்யுகி… இந்த அண்ணி… சுடு தண்ணிலாம் வேண்டாம்……………… நீ தீக்ஷானே கூப்பிடு… சும்மா உன்கிட்ட விளையாண்டேன்…. “ என்று சொல்ல
“ஆனா… அண்ணா” என்று இழுத்தவனிடம்….. அதை நான் பார்த்துகிறேன் என்றபடி போனை வைக்கப் போக தீக்ஷாவிடம் கேட்டான் யுகி…
“எப்டி தீக்ஷா… எங்க அண்ணா மேல திடீர்னு இப்டி ஒரு காதல்…. ” என்றவனிடம்
“நாங்கள்ளாம் இந்த விசயத்தில் உனக்கு ஜுனியர் கொழுந்தனாரே….. காதல் வரும் போது உனக்கே தெரியும்னு…. அன்னைக்கு அப்படி சொல்லிட்டு…. இன்னைக்கு இப்டி ஒரு வார்த்தை நீ.. நீ… கேட்கலாமா…” என்று அவன் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லாமலே போனை வைத்தாள் தீக்ஷா….
வைத்தவள்… அவளது போனில்…. இருந்த புகைப்படத்தில்… விஜய்யைப் பார்த்தாள்…
தன் அண்ணன் திருமண ஆல்பத்தில் இருந்து…. தன் மொபைலில் சுட்டிருந்தாள்…
“ஹ்ம்ம்ம்.. டிஸ்கவரி சேனல்லுக்கு போட எடுத்த போட்டோலாம் வச்சு… ரொமான்ஸ் பண்ண வேண்டிய நிலைமைடி தீக்ஷா”
“ஹேய் இந்தர் மச்சான்…. பச்சப் புள்ளையை இந்த மிரட்டு மிரட்டி வச்சுருக்க…. உனக்கு இருக்குடா என் செல்ல மச்சானே”” என்றபடி அதற்கான வேலையில் இறங்கினாள்….
அடுத்த நாள் காலை அலுவலகத்திற்கு கிளம்பிக் கொண்டிருந்த தன் மூத்த மகனிடம் வந்தாள் அவன் அன்னை… சற்று தயக்கமாகவே
“விஜய் என்னை மன்னிச்சுக்கப்பா…. ஏதோ ஒரு வேகத்தில் தீக்ஷா பற்றி வாய் விட்டு விட்டேன்….. சத்தியமா என் மனசில் இருந்து வரல” என்று தன் மகனிடம் மன்னிப்புக் கேட்க… கலைச்செல்விக்கு அவள் பேசிய வார்த்தைகள் அவளையே உறுத்த… விஜய்யிடம் வந்து மன்னிப்பும் கேட்டு விட்டாள்….
“அம்மா… இது என்ன பெரிய வார்த்தைலாம் சொல்லிட்டு…. உங்களுக்கு அவளை எவ்ளோ பிடிக்கும்னு எனக்குத் தெரியாதா…. அது மட்டும் இல்லை… நீங்கதான் அவள மருமகளா எடுக்கனும்னு சொன்னதே….. உங்களைப் பற்றி எனக்குத் தெரியாதான் ” என்று தன் தாயின் மனவருத்தம் தாங்காமல்.. தன் வருத்தமெல்லாம் நீங்கி ஆறுதல் படுத்த…..
ஒரு வழியாய்… தாயும்..மகனும் சமாதானமாகினர்…
கலைச்செல்வி இப்போதும் விடாமல் இளமதியைப் பற்றிப் மீண்டும் வலியுறுத்த ஆரம்பித்தாள்
“விஜய்….. யார் செய்த புண்ணியமோ நம்ம தீக்ஷா அந்த பையன் ராகேஷ் மேல எந்த வித ஈடுபாடும் வைக்கல….. வச்சுருந்தா.. யோசிச்சுப் பாரு….. அது போலத்தான் இளமதியும்… நான் சொல்ல வருவதை புரிஞ்சுக்கோப்பா…” என்றபோது
இம்முறை தன் அன்னையை வார்த்தைகளை ஏற்றவன்…..
“கண்டிப்பா… நான் இளமாறன் கிட்ட பேசறேன்… அந்தப் பொண்ணுகிட்டயும் பேசறேன் அம்மா… போதுமா….” என்றபோதுதான் கலைச்செல்வி கொஞ்சம் ஆறுதலாய் உணர்ந்தாள்
அதேநேரத்தில்…. இளமதியின் மனதில் விஜய் மீது பெரிதாக எந்த ஒரு ஈடுபாடும் இருந்திருக்கக் கூடாது என்று….. கடவுளிடம் மனமாற வேண்டிக் கொண்டாள்…. கலைச்செல்வி…
இளமாறன் வெளிநாடு சுற்றுபயணத்தில் இருந்ததால்…. இளமாறன் வந்த பின்னால் நேரிடையாகவே பேசிக் கொள்ளலாம் என்று ஏற்கனவே முடிவு செய்திருந்தான் விஜய்…. ஆனால் தன் அன்னை மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்திய காரணத்தால் விஜய்…. இளமாறன் பெற்றோரைச் சந்தித்து விசயத்தைச் சொல்ல….. அவர்களுக்கு கொஞ்சம் வருத்தம் இருந்தாலும்… பேச்சு வார்த்தையில் மட்டுமே விஜய்-இளமதி திருமண விவகாரம் இருந்ததால்…. பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ள வில்லை….
இளமாறான் பெற்றோரிடம் சொல்லிவிட்ட நிம்மதியோடு,,,, விஜய்யும் மன அமைதி ஆனான்…. அது தந்த மகிழ்ச்சியில்…. யுகிக்கு போன் செய்தான் விஜய்……..
”சொல்லுங்கண்ணா” அவசரமாய்ப் பேசினான் யுகி
“சாரிடா யுகி…. நேத்து கொஞ்சம் அதிகமா உன்னைத் திட்டிட்டேன்…. “ என்றவன் அடுத்து யுகி பேசும் முன்னே…………
“அப்புறம் இன்னைக்கு என்ன ப்ளான்…. அதே ப்ளானா..… இல்ல மேடம் வேற ப்ளான் பண்ணிருக்காங்களா,… ஏன்னா…. நான் கார்கிட்ட வெயிட் பண்றேன்….. உன் ஃப்ரெண்ட்….. இன்னைக்கு உன்ன வச்சு ப்ளான் பண்ணலயா” சிரித்தபடி கேட்டான் விஜய்
”அண்ணா” யுகிக்கு பேசவே முடியவில்லை………. தன் அண்ணனா…. இந்த அளவு பேசுவது என்று ஆச்சரியத்தில் பேச்சடைத்து நின்றான்…. எப்போது தன் அண்ணனின் கோபத்தின் முன் வார்த்தைகளின்றி இருப்பவன்….. இன்று அவனின் உற்சாகமான வார்த்தைகளில் பேச்சற்று நின்றான்…..
”யுகி….யுகி” என்று விஜய் பழைய குரலில் சற்று சத்தமாய்க் கூப்பிட…
“நான் வீட்லதான் இருக்கேண்ணா” என்றவனிடம் மேற்கொண்டு பேசாமல் தன் வீட்டை அடைந்தான் விஜய்….
விஜய்யின் கார் வீட்டை அடைந்த போதே கார் வரும் வழியில் தீக்ஷாவின் பைக்கான பிங்கி நின்று கொண்டிருக்க விஜய்க்கு உள்ளம் துள்ளியது…. ஆனால்……
“வீட்டுக்குள் காலடி எடுத்து வைக்க மாட்டேன் என்று தீக்ஷா நேற்று வீறாப்பாகச் சொன்னதும் ஞாபகம் வர… அவள் வந்திருக்க மாட்டாள்… என்றுதான் நினைத்தான்
ஒருவேளை ராதா வந்திருப்பாளோ…. ஆனால் ராதா ஒருநாள் கூட.. ஸ்கூட்டியில் வந்ததில்லையே என்றெல்லாம் சிந்தனையில் உழன்றபடி இருக்க…. விஜய்யின் ஓட்டுநர்… வழக்கம் போல…. தங்கள் காரை நிறுத்தி தீக்ஷாவின் பைக்கை ஓரமாய் நிறுத்தப் போக….விஜய் அவசரமாய் தடுத்து நிறுத்திக் கேட்டான்…
“வாசு…. சிகரெட் அடிப்பியா”
“சார்….” என்று இழுத்தவனிடம்…
“ஆமாவா…. இல்லையா…. அதை மட்டும் சொல்லு” என்று விஜய்யின் குரல் உயர…
ஆமாம் என்பது போல் தலை ஆட்டினான் அவனது ஓட்டுநர்….
காரை தீக்ஷாவின் பைக்கின் பின்னால் நிறுத்தச் சொன்ன விஜய் அதிலிருந்து இறங்கிய விஜய்…. தானே ஸ்கூட்டியை ஓரமாய் நகர்த்தி அதன் பின்…. வாசுவை காரை ஓட்டிப் போக அனுமதித்தான்..
வாசுவுக்கே ஆச்சரியம் தான்…. இது அடிக்கடி நடக்கும் நிகழ்ச்சிதான்… தீக்ஷா எப்போதுமே தன் வண்டியை ஓரமாகவே நிறுத்தியிருக்க மாட்டாள்… அப்போதெல்லாம் விஜய் முகமே கோபத்தில் வெளுத்திருக்கும்…. போகப் போக…. இது வழக்கமாகி விட்டது… இன்றோ இப்படி…. விஜய்யின் நடவடிக்கையில் அவன் கார் ஓட்டுனர் கூட வித்தியாசம் கண்டுபிடித்தான்
அதை எல்லாம் கண்டு கொண்டு கொள்ளாதவனாய்…. பைக்கிடம் குனிந்தான் விஜய்…
“ஹலோ…. பிங்கி…. தப்பா எடுத்துக்காத…. நீ கொஞ்சம் ரோசமானவள்னு உன் எஜமானி சொன்னா…. நானும் நேத்தோட தம் அடிக்கிறத விட்டுட்டேன்… அதுனாலதான் உன்னைத் தொட்டேன்…. ஆனா உனக்காக எல்லாம் தம் அடிக்கிறதை எல்லாம் விடல… உன் ரோசமில்லாத உன் எஜமானி… இல்ல இல்ல என் எஜமானியம்மாவுக்காக விட்டுட்டேன்,… உங்க மேடம் தான் வர மாட்டேனு சொல்லிட்டாங்க…… நீயாவது வந்தியே” என்றபடி பிங்கியின் ஹாண்ட் பாரை லேசாய்த் திருப்பியவன்… தான் தனியாக நின்று உளறிக் கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை முற்றிலுமாய் உணர….இப்போது சுற்றும் முற்றும் ஒருமுறைப் பார்த்தான்…. யாரும் அவனைப் பார்க்கவில்லை… என்று உறுதி செய்தவன்…. உற்சாகமான மனநிலையோடு உள்ளே போக……………… அங்கு தீக்ஷா அமர்ந்திருந்தாள்… விஜய்யோ நொந்தே போய்விட்டான்
பின்னே… நேற்றைய வார்த்தைகளில்….. தன் இரவு தூக்கத்தை எல்லாம் தொலைத்து புலம்பிக் கொண்டிருக்க…. இன்று வீட்டில் வந்து உட்கார்ந்திருக்கிறாள் என்றால் அவனால் அவளைக் கணிக்கவே முடியவில்லை…
“என்ன மாதிரியான் பெண் இவள்…. நேற்று சொன்ன வார்த்தைகள் என்ன…இன்று வந்து நட்ட நடு ஹாலில் அமர்ந்திருப்பது என்ன”
அவள் சொன்னது போல ரோசம் இல்லை என்று நிரூபிக்கிறாளா…. இல்லை…. வேறு என்ன சொல்ல வருகிறாள்…. என்னிடம்…. என்றபடி அவளைப் பார்த்தபடி உள்ளே வர… அவளோ இவன் பக்கம் திரும்பாமல்…. யுகியிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தாள்…..
விஜய்க்கு யுகியைப் பார்த்து முதன் முதலாக பொறாமை கூட வந்தது என்றே சொல்லலாம்….. தீக்ஷாவும் யுகியும் இன்று என்றல்ல…. எப்போதுமே… இருவரும் ஒன்று சேர்ந்தால் அந்த இடம் அவ்வளவு கலகலப்பாக இருக்கும்…. இவன் வந்தால் மட்டுமே இருவரும் சத்தமில்லாமல் கமெண்ட்ஸ் கொடுத்துக் கொள்வார்கள்…. சுரேந்தரைக் கூட இருவரும் விட்டு வைக்க மாட்டார்கள்…. அவனும் இவர்கள் வெட்டியான அரட்டை அடிக்கும் குழுவில் தன் உறுப்பினர் உரிமத்தை அவ்வப்போது புதுப்பித்துக் கொள்வான்…. விஜய் மட்டுமே அந்தப் பக்கம் தலை வைத்து படுக்காதவன்….
“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்” என்று பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டவன்…………. இப்டி ஒரே அடியா விழப்போறேனு தெரிஞ்சிருந்தால் கொஞ்சம் நம்ம பிரசன்னத்தையும் காட்டி இருக்கலாம்… இப்போ போனால் வித்தியாசமா பார்த்து தொலையுங்க ரெண்டும்… என்று நினைத்தான் தான்…………… இருந்தும் கர்ம சிரத்தையாய் பேசிக்கொண்டிருந்த இருவரின் முன் போய் அமர்ந்தான்…..
விஜய்யை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியே… இப்போது தீக்ஷாவின் குரல் இன்னும் உயர்ந்தது…
”யுகி நாம ரெண்டு பேரும் கம்பெனி ஸ்டார்ட் பண்றோம்டா…. நீ, நான், தீபன், ராதா அண்ணி… எல்லோருமே கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ்டா….. இன்னும் சப்போர்ட் வேணும்ணா உனக்கு வரப் போற மனைவியையும் நாம அந்த ஃபீல்ட்ல இருந்தே எடுத்துக்கலாம்… ”
ஆர்த்தியும் இவர்கள் துறை என்பதால் தீக்ஷா மறைமுகமாக சொல்லி வைக்க
யுகிக்கு மூச்சடைக்க தீக்ஷாவை நிமிர்ந்து பார்த்து கண்களால் கெஞ்சினான்…. ”என்னை விட்டுடு என்பது போல்”
அப்போது சுரேந்தரும் உள்ளே வர….. சுரேந்தரையும் தீக்ஷா விடவில்லை….
“நம்ம சுரேந்தர் அத்தானுக்கும் நம்ம ஃபீல்ட்லயே பொண்ணு பார்ப்போம்டா…. நாம கம்பெனி ஆரம்பிச்சு…. “ என்றபோதே
சுரேந்தர் தீக்ஷா அருகில் வந்து அமர்ந்து…… ”நீங்க கம்பெனி ஆரம்பிக்கிறதுக்கு… என் தலை ஏன் உருளுது” என்று சிரித்தபடி கேட்க
“அத்தான்…. என் ஃப்ரெண்ட் யுகியப் பார்த்து…… அப்பா சொத்திலயே காலத்தை ஓட்டிடலாம்னு இருக்கியானு கேட்டுடாங்க……. அதுதான் பொங்கி எழுந்துட்டோம்… நண்பனுக்கு ஒண்ணுனா இந்த தீக்ஷா தாங்க மாட்டா.” என்று தீக்ஷா சொல்ல சுரேந்தர் வாய்விட்டுச் சிரித்தான்….
விஜய்யோ… இவ அலும்புக்கு அளவே இல்லையா…. என்ற தொணியில்…. அவளைத் தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்…
“ஹ்ம்ம்… அதுக்குதான் கூட்டணி சேர்த்து கம்பெனி பிளானா….. நான் எப்போதுமே என் அண்ணா பக்கம்தான்… என்னோட மனைவியும்…” என்று அழுத்தியவன்….. கண்டிப்பா இந்த காரணத்துக்காகவே எங்க ஃபீல்டுக்கு ஒத்து வருகிற மாதிரி தான் பொண்ணைப் பார்த்து மேரேஜ் செய்வேன் என்று கூற…
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…. அப்பா இந்த ராமர்-லட்சுமணன் தொல்லை தாங்க முடியலடா யுகி….” என்ற தீக்ஷா நீட்டி முழங்க சுரேந்தர் அவள் தலையில் செல்லமாக குட்ட……. மூவரும் கலகலக்க ஆரம்பித்தனர்
விஜய்யைத் தவிர அந்த வீட்டில் மற்ற அனைவரும் அவளோடு மிகவும் அந்நியோன்யமாக பழகுவது விஜய்க்கு புரிந்தது… .இருந்தாலும் அவனால் இருப்புக் கொள்ள முடியவில்லை…. மூவரும் பேசிக் கொண்டெ இருக்க… விஜய் எழ….
தீக்ஷா… அவனை போக விட்டு….
“அத்திரி பத்திரி கத்திரிக்கா…”
என் அத்தான் நெஞ்சில் இடமிருக்கா….” என்று சத்தமாகப் பாட… விஜய் நின்று திரும்பிப் பார்த்தான்…
”பாட்டு அத்தான்…. வரும் போது எஃப்..எம் ல போட்டாங்க…. சும்மா… ஹம் பண்ணிப் பார்த்தேன்….நீங்க போங்க” என்றவள் யுகியிடம் கண் சிமிட்டு விட்டு… தன் மொபலை மும்முறமாக பார்க்க ஆரம்பிக்க…. விஜய் மீண்டும் திரும்பி படிகளில் ஏற… இப்போது தீக்ஷா…. அவனைப் பார்க்காமலே….
‘ஹேய் டும் டும் டும் பிப்பி எப்போ எப்போ” என்று பாடியபடி இருக்க…. அவள் பாடிய வேகத்தை விட வேகமாகப் படிகளில் ஏறியவன்… அதே வேகத்தில் கீழேயும் இறங்கியும் வந்தான்
“இந்தா மேரேஜ் கார்ட்ஸ் டிசைன்ஸ் வந்திருக்கு….. அத்தை மாமாகிட்ட காட்டி செலெக்ட் பண்ணச் சொல்லு… என்று சொல்ல…
”யுகி…. பாட்டு போட்டு நான் கேள்வி கேட்ட வுடனே…. விஜய் அத்தான் கையில ஆன்சர் தந்திட்டாரு..” என்றவள்….
“நீங்களே செலெக்ட் பண்ணிடுங்கத்தான்…….. நீங்க செலெக்ட் பண்ணதை அவங்க வேண்டாம்னா சொல்லப் போறாங்க” என்று விட்டேற்றியாய் சொல்ல…. விஜய் கோபத்துடன்…
“என்ன சொன்னாலும் மறுத்துப் பேசனும்னே பேசுவியா தீக்ஷா….. சொல்றதைச் செய்……. புரிஞ்சதா” என்று சொல்ல… அவன் வார்த்தைகளில் வழக்கம் போல் கோபச் சாயம் பூசியபடி தீக்ஷாவை அடைய….
தீக்ஷா விழிகளில் மிரட்சியுடன் அவனை நோக்க அப்போதுதான் விஜய்க்கே அவனது கோபமான வார்த்தைகள் புரிய…. தன்னைத் தானே திட்டிக் கொண்டான்…
தன்னை எவ்வளவுதான் கட்டுப்படுத்தினாலும்….கோபம் என்பது தன்னை மீறி வருகிறது என்பதைப் புரிந்து கொண்டவனுக்கு…. இந்த கோபத்தை எப்படி அடக்குவது என்ற வழிதான் தெரியவில்லை….
தீக்ஷா முதலில் மிரண்டாலும்….. உடனே தன்னை சகஜமாக்கிக் கொண்டவள்….
கையில் வைத்திருந்த அழைப்பிதழ்களை அப்படியே யுகியின் கைகளில் கொடுத்து…. என்னோட சார்பா ஒண்ணை செலெக்ட் பண்ணு யுகி…..
”இல்ல தீக்ஷா…என்று ஆரம்பித்தவன்… தன் அண்ணன் தங்கள் முன்னால் இருப்பதை உணர்ந்து….”இல்ல அண்ணி” என்று திருத்த
அவன் கைகளில் இருந்த அழைப்பிதழ்களை வெடுக்கென்று பறித்தவள்….
“என்னடா அண்ணி…. நான் உன் ஃப்ரெண்ட்…. அதுக்கபுறம் மத்த எல்லா உறவும்…. நீ என்ன அண்ணினு கூப்பிடுத்தான் ஆகனும்னா.. அதுக்கு காரணம் ஆன அந்த உறவு முறையே எனக்குத் தேவையில்லை…. என்று தீவிரமாக கூற…………
விஜய் ஆடித்தான் போனான்….. சுரேந்தரோ அதற்கும் மேல்….
‘தீக்ஷா என்ன பேச்சு இது…..” என்று அதட்ட… விஜய் அதற்கு மேல் அங்கு நிற்க வில்லை…. நிற்கவும் பிடிக்க வில்லை..தன்னை அலட்ச்சியபடுத்தும் அவளின் வார்த்தைகளை தாங்காமல்…. தன் அறைக்கே மீண்டும் போய் விட்டான்…..
தீக்ஷா அவன் போவதையே….. பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்….. விஜய் இப்போதும் இவளின் வார்த்தைகளைத் தாங்க முடியாமல் போகிறான் என்று உணர வில்லை…… எப்போது உணர்வாளோ????????????//
அவன் தலை மறையும் வரை…. அமைதியாக இருந்தவள்……
சுரேந்தரிடம் திரும்பி…
“சுரேந்தர் அத்தான்…. ராமர் ஏன் இவ்ளோ சூடா இருக்காரு…… “ என்று கேட்க
”தீகஷா அதில கொஞ்சம் ஆயில் ஊத்தி நாம பஜ்ஜி சாப்ட்ரலாம்…. நமக்கு இதெல்லாம் ஒரு மேட்டரா” என்று யுகி தீக்ஷாவை சாதரணாமாக்க கூலான வார்த்தைகளைப் பேசினான்… தீக்ஷா தன்னை விட்டுக் கொடுக்காமல் பேசியதால் யுகியும் அவளோடு பேச்சில் ஐக்கியமாகி இருந்தான்
”யுகி… எங்கேயோ போய்ட்டடா… உன்னை மாதிரி நண்பன் இந்த நண்பிக்கு இருக்கிற வரை…. இந்த விஜயேந்தர் இல்லை…. தேவலோக இந்தர் வந்தால் கூட என்னை அசைக்க முடியாதுடா” என்ற படி அவனோடு சேர்ந்து தீக்ஷாவும் வாயாட ஆரம்பிக்க……
சுரேந்தர்தான் அவர்கள் இடையில் விழி பிதுங்கி விட்டான்
”கடவுளே….. சும்மாவே யுகிய கைல பிடிக்க முடியாது…. இனி கேக்கவா வேணும்…. எங்க அண்ணா நிலைமைதான் பாவம்” என்று நினைத்துக் கொண்டான்….
”அண்ணா ஏன் கோபமா போறாருனு உனக்கு புரியலையா தீக்ஷா” என்றவனின் பேச்சில்…
“சுரேந்தர் அத்தான்… பீ கூல்.. சும்மா ஒரு ஷாக் ட்ரீட்மெண்ட்…. நேத்து யுகிய உங்க அண்ணன் என்னை அண்ணினு கூப்பிடச் சொன்னாராம்… அதுக்குதான் இது…. என்னைப் போய் அண்ணினு…. ஒரே காமெடியா இல்லை…. அதுனாலதான்… நீங்க ஏன் இந்த அளவுக்கு எஃபெக்ட கொடுக்கறீங்க….“ என்று சிரித்தபடி சொன்னவளிடம் கவலையாக சுரேந்தர் பேச ஆரம்பித்தான்
“தீக்ஷா அதுக்காக இப்டிலாம் பேசுவியா…….. நாங்க உன்னை அண்ணினு கூப்பிடறோம் இல்லை கூப்பிடலை…. ஆனா இந்த வீட்டு மூத்த மருமகளா… எங்க அண்ணாவுக்கு எல்லாவித்த்திலும் பொருந்திப்போற மாதிரி நடந்துக்க ட்ரை பண்ணு தீக்ஷா” என்று அறிவுரை கூற…
தீக்ஷா அவனை ஒரு மார்க்கமாக புருவம் சுருக்கிப் பார்த்தாள்..
“எல்லா விதத்திலும்னா எப்டி அத்தான்… உங்க அண்ணா குணங்கள் எதுவுமே எனக்கு ஒத்து வராது…. அப்போ நான் உங்க வீட்டுக்கு. மருமகளா, உங்க அண்ணாவுக்கு மனைவியா வருகிற தகுதி எனக்கு இல்லைனு சொல்றீங்களா…. “ வார்த்தைகள் சுரத்தில்லாம் வெளி வர….
சுரேந்தரும், யுகேந்தரும் பதறிப் போய்விட்டனர் அவளது கேள்வியில்
“தீக்ஷா… நான் அப்படி சொல்ல வரலைமா” என்று சுரேன் சொல்லும் போதே…. தீக்ஷா தன் முகத்தை மாற்றியவளாய்…
“சாரி அத்தான்…“ என்று சொல்லியவள் இப்போது முகத்தை கலகலப்பாக மாற்றியிருந்தாள்…
“ப்ச்ச்… பாருங்க… உங்க அண்ணா மனைவியா இன்னும் ஆகக் கூட இல்லை… அதுக்குள்ள அவரோட முசுட்டுக் கோபக் குணம் எனக்கு வந்திருச்சு போல” என்றபடி பேச்சை மாற்ற
யுகியும்..சுரேனும் நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டனர்…
2 வாரம் கழித்து தீக்ஷா வந்த மகிழ்ச்சியில் கலைச்செல்வி வேறு…. ஒருபக்கம்…வருங்கால மருமகளை தாங்கு தாங்கு என்று தாங்கிக் கொண்டிருந்தாள்…..
சற்று நேரம் அவர்கள் அனைவரிடமும் பேசிக் கொண்டிருந்தவள்…. விஜய் வருவானா என்று மாடியையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க…அவனோ வரவே இல்லை…. சரி இதற்கு மேலும் காத்திருப்பது சரி இல்லை என்று நினைத்தவளாய்… விடைபெற்றுக் கிளம்பினாள் தீக்ஷா… மனதில் ஆதங்கத்தோடு… சற்றுக் கோபத்தோடும்
வெளியில் வந்து தன் வண்டியைச் ஸ்டார்ட் செய்தவளுக்கு தன்னவனை பார்க்காமல் போக மனம் வரமால் போக……. தன் வண்டியில் உட்கார்ந்தபடியே ஹாரனை அடித்துக் கொண்டே இருந்தாள்….………..
அறையில் இருந்த விஜய் வழக்கம் போல் குழப்பத்தில் உளன்று கொண்டிருந்தான்…. தீக்ஷாவைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமல்….. அப்போது இடைவிடாத ஹார்ன் ஒலியில் யாராய் இருக்கும் என்ற யோசனையுடன்…. கோபத்துடன் வெளியில் வர …..
தீக்ஷா மிர்ரரில் பார்த்தபடியே இருந்ததால்… இவன் வெளியில் வந்த்தை உணர்ந்து இன்னும் வேகமாக அழுத்த…. அவளது மொபைலுக்கு விஜய் வேகமாய் போன் செய்தான்… அவளும் இப்போது அடித்த ஹாரனை நிறுத்தி விட்டு….. போனை எடுத்துப் பார்த்துவிட்டு…. அதைக் கட் செய்ய
விஜய் மீண்டும் போன் செய்ய…. அவளோ கட் செய்ய…. இவனும் அடுத்து போன் செய்ய வில்லை…. அமைதியாக அவனின் பால்கனியில் நின்றபடி அவளைப் பார்த்த்படி இருக்க….
தீக்ஷா அவனைப் பின்னால் திரும்பிப் பார்க்காமலே… கண்ணாடியில் தெரிந்த அவனது பிம்பத்தில் தைரியமாய் தன் இதழைப் பதிக்க… விஜய் திகைத்து நின்றான்…
விஜய்யின் திகைத்த முகத்தை தன் மனதில் நிரப்பியவளாய்…. கிளம்பினாள் தீக்ஷா…. திரும்பிப் பார்க்காமலே போனவளுக்கு வாயிலின் அருகே போகும் போது விஜய்யின் முகத்தைப் பார்க்க வேண்டும் போல் இருக்க…. இப்போது திரும்பியும் பார்த்து… அவனுக்கு கையசைத்தும் செல்ல…. அவளுக்கு மீண்டும் கையசைத்து வழி அனுப்பக் கூட முடியாதவனாய் விஜய் இருந்தான்….
அப்போது அவனுக்கு போனும் வர…. தன் நிலை மாறியவனாய் விஜய் போனை எடுத்தான்…
ப்ரைவேட் நம்ப்ரில் வந்திருந்தது…. புருவ முடிச்சுகளின் நடுவில் யாராய் இருக்கும் இருக்கும் என்றபடியே போனை அட்டெண்ட் செய்ய…. அது இளமதி…
சற்று தயக்கத்துடன் அவளிடம் இவன் பேச…அவளோ
”விஜய்…. அப்பா இன்னைக்குதான் போன் செய்தார்…… விசயத்தை சொன்னார்” என்று மௌனித்தவள்.. சில வினாடியிலேயே….
“எனி வே… கங்கிராட்ஸ்” என்று பேச …. சற்று முன் வரை தீக்ஷாவால் மட்டுமே திகைத்து இருந்த விஜய்….. இப்போது இளமதியின் வார்த்தைகளில் நிம்மதியை உணர்ந்தாலும்… சந்தோசமாய்த் திகைத்து நின்றான்.
அதன் பின் இளமதி அவனிடம் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு….. மீண்டும் தன் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்து விட்டுத்தான் போனை வைத்தாள்….
இளமதி மற்றும் அவர்கள் வீட்டில் தன் திருமண விசயத்தை தெரிவித்த மகிழ்ச்சியில்… அவர்களும் எந்த ஒரு பிரச்சனையும் செய்யாமல் சுமூகமாக போனதில்… விஜய்யும் பெரிதாக எதையும் சிந்திக்காமல்…. உடனடியாக தன் தாயிடம் இந்த விசயத்தை சொன்னவன்…. தனக்கும் தீக்ஷாவுக்குமான திருமண நிகழ்வில் உள்ள தடைகள் அனைத்தும் தானகவே விலகிக் கொண்ட மகிழ்ச்சியில் அன்று இரவு நிம்மதியாக உறங்கினான்…. தன்னவளின் நினைவுகளுடன்…
எல்லா பிரச்சினைகளுக்கும் முடிவுக்கு வந்தது.... ஆனாலும் வேறு என்ன?