அத்தியாயம் 30:
அன்று விஜய்-தீக்ஷாவின் திருமண நாள் என்பதால் அனைவரும் கோவிலுக்கு குடும்பத்தோடு கிளம்பினர்………………அனைவரும் சந்தோசமாக இருந்தனர் என்று மட்டுமே சொல்ல வேண்டும்…. பரிபூரண சந்தோசம் என்பது கேள்விக்குறியே…… விஜய்க்கு கூடத் தெரியாமல்…… இன்று தீக்ஷாவிடம் உண்மையை எல்லாம் சொல்லி விட வேண்டும் என்றுதான் கலைச்செல்வி,ராதா மற்றும் ஜெயந்தி முடிவு செய்திருந்தனர்………… ஆனால் இவர்கள் ஒன்று நினைக்க………விதி செய்த விளையாட்டில் இவர்கள் மூலமாக தெரியாமல்… பார்வதியின் மூலம் தீக்ஷாவுக்கு உண்மை தெரிந்து விட்டது…. ஆனாலும் விஜய்யின் பிடிவாதம் போன பாடில்லை….. ஆக மொத்தம் விஜய்-தீக்ஷா வாழ்க்கையிலும் பெரிதாக மாற்றமில்லை என்பதை உணர… சுரேந்தர், யுகேந்தர் தவிர…. மற்றவர்களுக்கு….. விஜய்யின் பிடிவாதத்தால் கொஞ்சம் மன வலிதான்….
காரில், விஜய்யின் அருகில் அமர்ந்திருந்த தீக்ஷாவுக்கு இதுநாள் வரை இல்லாத ஒரு உரிமை உணர்வு இன்று வந்திருந்தது என்றே சொல்ல வேண்டும்…………… அவனைப் பார்த்தபடியேதான் வந்தாள்…………….. அவளுக்குள் ஆயிரம் சந்தேகங்கள்………. விஜய் தன் கணவன் என்ற பதிலைத் தவிர………………வேறு ஒன்றுக்கு கூட விடையில்லை……….. இன்று தன் திருமண நாள் என்று தெரியாத தன் நிலை…….. ம்ஹ்ஹும்ம்……….திருமணம் ஆனதே தெரியாத தன் நிலை…………… அமைதியாகவே தீக்ஷா அவனையே பார்த்தபடி வர…. விஜய்யோ அவள் புறம் திரும்பவே இல்லை…………………. ஆனாலும் அவனும் உணர்ச்சிகளின் பிடியில் தான் இருக்கிறான்….. இருந்தும் அவற்றை தனக்குள் அடக்கியபடி வருகிறான் என்பதை அவனின் முக இறுக்கமே சொல்ல……… ஏன் இவனுக்கு இப்படி ஒரு பிடிவாதம் என்று தீக்ஷா அவளுக்குள் போராடியபடி வந்து கொண்டிருந்தாள்….
-----------
கோவிலில்…………….. கலைச்செல்வி தான் ஆரம்பித்தாள்………….
“விஜய்…………………… எல்லாப் பிரச்சனையும் சால்வ் ஆகிருச்சேப்பா………….. இப்போதாவது அவ கழுத்தில் தாலி என்று ஆரம்பிக்க…………..
“எனக்குத் தெரியும்…………… இனி யாரும் என் விசயத்தில் தலையிட வேண்டாம்………….“ என்றவன்…………கோபத்தில். முன்னே நடக்க…………….. சுரேந்தர் தன் தாயிடம் எரிந்து விழுந்தான்……….
“ஏன்ம்மா…. அண்ணனை டார்ச்சர் பண்றீங்க….. அவர் எது செஞ்சாலும் கண்டிப்பா அதில் காரணம் இருக்கும்…… காலம் எல்லாத்தையும் மாற்றும்….“ என்றவனின் வார்த்தைகள் முன்னே நடந்து சென்ற விஜய்யின் காதிலும் விழ…. சற்று நின்ற விஜய்….. சுரேந்தரை திரும்பிப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் தன் வழியில் நடந்தான்…
கலைச்செல்வியும், ஜெயந்தியும்….. வருத்தத்தோடு இருக்க…. அவர்களின் வாட்டத்தில்
“என்னத்தை பிரச்சனை…………. ஏன் அத்தான் கோபமா இருக்காரு” என்று தீக்ஷா கேட்க……………. தீக்ஷாவிடம் தன் கையில் இருந்த அவளின் மாங்கல்யத்தைக் காட்டினாள் கலைச்செல்வி…………..
அதைப் பார்க்கும் போதே தீக்ஷாவுக்கு நெஞ்சை அடைத்தது போல் இருந்தது…………….. இருந்தும் தன் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்தியவள்………..கையில் கூட வாங்காமல் அதையே பார்த்தபடியே இருந்தாள்…….
“நாங்க சொன்னாத்தான் அவன் கேட்க மாட்டான்…. நீ சொன்னா அவன் கேட்பான்மா……………. ” என்று தன் மருமகளின் மூலம் தன் மகனின் பிடிவாதத்தினை மாற்ற நினைக்க…… அவளோ அவனுக்கும் மேல் இருந்தாள்….
“நான் வைத்தீஸ்வரன் பொண்ணு தீக்ஷா இல்லைத்த இப்போ……….. விஜயேந்தர் மனைவி தீக்ஷா….. என் வாழ்க்கைக்காக இனி நான் கெஞ்ச மாட்டேன்…….. ஆனால்… அவரே ஒருநாள் என் கழுத்தில் கட்டுவார் அத்தை………….. கட்ட வைப்பேன்……. இது கண்டிப்பா நடக்கும்…………. “ என்றவளின் வைராக்கியத்தில் கலைச்செல்வியும் ஜெயந்தியும்…. அதிர்ந்தாலும்…. ஓரளவு சமாதானம் அடைந்தனர்….. அதன் பின் கோவிலில் அர்ச்சனை முடிய
தீக்ஷாவின் அருகில் வந்த விஜய்……………
”நாம ஒரு ஒரு இடத்துக்கு போகனும்……………… சீக்கிரம் கிளம்பலாமா” என்று கேட்க…………….. அவனோடு நடந்தாள் தீக்ஷா………………….. எங்கே என்றெல்லாம் தீக்ஷா கேட்கவில்லை……………….”
அவன் நரகத்திற்கே கூட்டிச் சென்றாலும்… அவனோடு பின்னே செல்ல தயாராகும் நிலையில் அவள் இருந்தாள் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்………………………….
---------------
கிட்டத்தட்ட ஒரு 11 மணி அளவில்……
பார்வதி தன் மெயில்களை எல்லாம் செக் செய்து கொண்டிருந்தாள்…………… சாரகேஷ் மருத்துவ மனைக்கு செல்ல ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருந்தான்…………… இருவருக்கும் இந்த ஒருவார காலம் ஏனோ ஒரு யுகம் போல் தோன்றியது……… அத்தனை மாற்றங்கள்…….. அத்தனை திருப்பங்கள்……….அத்தனை குழப்பங்கள்……. அதிலும் தீக்ஷா பற்றி இன்னும் சில விசயங்கள் தெரியவே இல்லை…………..
இருந்தும் குழப்பங்கள் ஓரளவு முடிந்து விட்ட மகிழ்ச்சியில்…………… தன் தோழி இனியாவது நிம்மதியாக இருக்க வேண்டுமென்று நினைத்தபடி பார்வதி மெயிலைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க………… அதில் விஜய்யிடமிருந்து மெயில் வந்திருந்தது…………..
வேகமாய் படிக்க ஆரம்பிக்க……………. விஜய் பார்வதியின் ரிலீவிங் ஆர்டரை அனுப்பி இருந்தான்……… கோபத்தில் முகமே சிவந்து விட்டது பார்வதிக்கு…………”என்ன நான் பண்ணினேன்………… இவன் பொண்டாடிய இவன் கூட சேர்த்து வச்சதுக்க்கு தண்டனையா….” என்றபடி அடுத்து எந்த மெயிலையும் செக் செய்யாமல்………..வேகமாய் தன் அண்ணனின் அறைக்கு போனாள்…………
வந்தவள் அவனிடம் எதுவும் சொல்லாமல் சாரகேஷின் முகத்தையே பார்த்தபடி அமர………. அவளை ஒரு 5 நிமிடம் பொறுமையாகப் பார்த்தவன்……… பின் பேச ஆரம்பித்தான்…………
“என்னாச்சு……………… ’பாரு’ ”
”ப்ச்ச்…… வேற வேலை தேடனும்ணா………….. “ என்றவளுக்கு……….. சுரேந்தரின் ஞாபகம் வர…………… இனி அவனைப் பார்க்க முடியாதா என்று நினைக்கும் போதே இதயத்தில் ஏதோ ஒரு வலி…………… ”
“ஏண்டா வேலைய ரிசைன் பண்ற………… விஜய் கிட்ட வேலை பார்க்க பிடிக்க வில்லையா” என்று கேட்க……
“ப்ச்ச்… என்று மீண்டும் எரிச்சலோடு சலித்தவள்…
”நான் எங்க ரிசைன் பண்ணினேன்…………. அவங்களே அனுப்பிட்டாங்க………. என்னதான் தீக்ஷா விஜய்யோடு சேர்ந்து விட்டாலும்……….. நம்மள விஜய்க்கு பிடிக்கலை போலண்ணா………… நேத்து நீ தட்டைத் தூக்கிட்டு அவன் பொண்டாட்டிய பொண்ணு கேட்கப் போனேல………… அதுனால உன் தங்கச்சிய வெளிய அனுப்பிட்டான்” என்று புலம்பியவளிடம்….
சாரகேஷ் சீரியஸாக எல்லாம் பேசாமல்…
“ ‘பாரு’ இதுக்கெல்லாம் ஃபீல் பண்ணினா எப்டிடா…………. இல்ல இது உனக்கு புதுசா…. விடு.. இது இல்லேனா.. இன்னொரு ஆஃபிஸ்…. அந்த ஆஃபிஸ் ல என்ன கதை இருக்கோ…. ” என்று கிண்டலாகப் பேச…. பார்வதி அவனின் கிண்டலில் எல்லாம் மூழ்காமல் இன்னும் கவலையாகவே இருந்தாள்….……
இப்போது சாரகேசும் அவளின் நிலையை புரிந்து ஆறுதல் சொன்னவன்….. பார்வதியும் சமாதானமாக…. அதன் பின் தான் சாரகேஷ் மருத்துவமனைக்கு கிளம்பினான்……
தன் அண்ணன் சமாதானப்படுத்தியும்…. விஜய் மேல் இருந்த கோபம் பார்வதிக்கு இன்னும் போகவில்லை………..
தன் தோழியின் கணவனாகிப் போய்விட்டான் இல்லை…………… என்று தன்னை நொந்தபடி இருந்தவளை….. அவளின் மொபைல் அழைக்க….. விஜய்தான் அழைத்திருந்தான்
”பெரிய இவனாட்டம் வெளில அனுப்பிட்டு இப்ப எதுக்கு கால் பண்ணுகிறான்” என்று நினைத்தபடி போனை எடுத்தாள் பார்வதி……….
”ஹலோ……………” என்று விஜய் சொன்னவுடன்
”சொல்லுங்க சார்……….. தீக்ஷா எப்டி இருக்கா…………..” என்று தன் கோபத்தை அடக்கி…. விட்டேற்றியாக பேச
அவள் பேசியதில் இருந்தே விஜய்க்கு தெரிந்து விட்டது அவள் தான் அனுப்பிய ஒரு மெயிலை மட்டுமே பார்த்திருக்கிறாள் என்று
”அவசர குடுக்கைங்க…………” என்று மனதுக்குள் திட்டியவன்
”பார்வதி………. நான் அனுப்பின மெயில் பார்த்தியா”
“பார்த்தேன் சார்” என்று முடிக்கவில்லை பார்வதி
விஜய் அவளிடம்
“பார்த்துட்டியா……………ஆனால் பார்த்திருந்தா இந்நேரம் விஜய் பில்டர்ஸ்ல இருந்திருப்பியே என்று சிரித்தவனின் குரலில் கிண்டல் கலந்திருந்ததை… உணர்ந்தவள்…
“விஜய் பில்டர்ஸா……….. என்ன சார் சொல்றீங்க…………” என்று பேசியபடியே மடிக்கணினியில் மீண்டும் மெயிலைச் செக் செய்ய………….. இரண்டு மெயில் விஜய்யிடமிருந்து வந்திருக்க….. வேகமாய்…. அதைப் பார்க்க…. அதில் விஜய் பில்டர்ஸில் ஜாயின் பண்ணுவதற்கான அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஆர்டர் இருந்தது.………..
சற்று நேரம் வார்த்தைகளே வராமல் இருந்தாள் பார்வதி………….. விஜய்யின் மேல் தேவையில்லாமல் கோபம் கொண்ட தன் சிறுபிள்ளைத்தனமான செயலை நினைத்து…த னக்குள் வெட்கிக் கொண்டவள்…… விஜய் இன்னும் லைனில் இருக்கிறான் என்பதை உணர்ந்து….
”சார்” என்ற போது
”சாரா………..” என்று சிரித்த விஜய்யின் குரலில் பார்வதிக்கே அவன் விஜய்தானா என்று தோன்றியது…. இப்படி அவன் குரலை இதற்கு முன் கேட்டதே இல்லை…. ஏன்… இந்த ஒரு வாரத்தில் அவன் சிரித்தே பார்க்கவில்லை… என்று கூட சொல்லலாம்…………… வியப்பில் யோசனையில் இருந்த பார்வதிக்கு இன்னும் அதிர்ச்சியைக் கொடுத்தான் விஜய்….. சுரேந்தரின் அண்ணனாய்…
”விஜய் அத்தான்னு சொல்லு….. பார்வதி…….” என்று சிரிக்கும் போதே விஜய்க்கு தீக்ஷா சொல்லும் ’விஜய் அத்தான்’ ஞாபகம் வர……………. அவனின் சிரிப்பு நின்றது……….. பின் தன் நினைவுகளை விடுத்து… பார்வதியின் மௌனம் உணர்ந்தவன்
பார்வதி என்று இரண்டு மூன்று முறை அழைக்க………………..
“சொ……..சொல்ல் சொல்லுங்க சார்……. ச்சேய் சொல்லுங்க அத்தான்” என்றாள் ஒரு விதமான படபடப்போடு ….
சுரேந்தர்…. மட்டுமே அவளின் நினைவில் இப்போது இருந்தாள்….
நடப்பெதெல்லாம் கனவோ என்றிருக்க…. விஜய் தொடர்ந்தான்….
“நீ வேலை பார்த்த VD பிரோமோட்டர்ஸ் MD மாதிரி இல்லம்மா………….. உன்னோட புது MD………… சீக்கிரம் போ………… கொஞ்சம் கோபக்காரன்………….” என்ற போது மனம் விட்டு சிரித்த பார்வதி…………..
“தேங்க்ஸ் அத்தான்……………”. என்றபோது பார்வதியின் குரல் நெகிழ்ந்திருந்தது…
”ஆல் த பெஸ்ட்” என்றவன் அடுத்து…… போனை வைக்கப் போக………….. பார்வதி வேகமாய்
“திருமண நாள் வாழ்த்துக்கள் அத்தான், தீக்ஷா எங்க………………“ என்று பார்வதி கேட்க………………………………..
“மேல இருக்கா………..” என்றபடி பேச்சைத் தொடராமல்.. போனை வைத்த விஜய்யின் குரலில் மீண்டும் இறுக்கம் வந்திருந்தது…………………..
--------------
பார்வதியிடம் பேசி வைத்தவன்…………. சுரேந்தரிடம் சென்றான்……………… முக்கியமான கேண்டிடேட் இன்று இண்டெர்வியூவுக்கு வருவதாக சொல்லி…………… அவனையும் கிளம்ப வைத்தான் விஜய்…………………
“இன்னைக்கு லீவ் நாளில் அப்படி என்ன முக்கியமான கேண்டிடேட்” என்று தோன்றினாலும்… தன் அண்ணன் சொன்ன பின்னால் கேள்வி கேட்பானா…… கிளம்பினான் சுரேந்தர்……………”
இதை எல்லாம் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த யுகேந்தர்……………
“அண்ணா……………………. சுரேந்தர் அண்ணாக்கு இன்னைக்கு தர்ம அடிதான் காத்துட்டு இருக்கு போல…………….” என்று சிரிக்க…………
“ஏண்டா அப்டி சொல்ற………… பார்வதிய ஒரு தடவை தான பார்த்த அதுக்கே இந்த எஃபெக்டா”
“பார்வதி அண்ணி கொஞ்சம் ஸ்ட்ராங்க் பெர்சனாலிட்டிதான்” என்ற போது விஜய் முறைக்க…. அவனின் முறைப்புக்கான காரணம் புரிந்த யுகி
“அய்யோ அண்ணா………… தீக்ஷாதான் என்னை அண்ணினு கூப்பிட வேண்டாம்னு சொன்னா………….அதை ஞாபகம் வச்சுக்கோங்க” என்றவன் விஜய்யின் அடுத்த கேள்விக்கு பதில் சொல்ல அங்கு நிற்க வில்லை……………….
------------------------
வழி எங்கும் பார்வதிக்கு சுரேந்தரைப் பற்றிய சிந்தனைதான்…. எப்படி விஜய்க்கு தெரிந்தது….. சுரேந்தர் விஜய்யிடம் ஏதாவது சொல்லி இருப்பானோ…. சுரேனுக்கும் என் மேல் ஒரு ஈர்ப்பு இருந்ததா…… என்று யோசிக்கும் போதே…. அது உண்மைதான் என்று அவளுக்கும் புரிந்தது…. சுரேந்தர் தன்னைப் பார்க்கும் பார்வையில் இருந்த தவிப்பு அவளுக்கு தெரியாமல் இல்லை…. அது மட்டும் இல்லாமல்….. நேற்று தன் அண்ணனிடமே தன்னை பெண் கேட்டு வருவதாய் சொன்ன…. அவனின் அதிரடி வார்த்தைகளும் ஞாபகம் வர…. புன்னகை வர…. தன்னவனைப் பார்க்கப் போகிறோம் என்று உணர்ச்சி வேகத்தோடு ……………… விஜய் பில்டர்ஸையும் அடைந்தாள்….
பார்வதி விஜய் பில்டர்சை அடைந்த போது கொஞ்சம் படபடப்பாக இருந்தாள்…………… இருந்தும் உள்ளே நுழைந்து விட்டாள்…………. சுரேந்தர் முன்னாலும் நின்று விட்டாள்……………… சுரேந்தருக்குத்தான் முதலில் ஒன்றும் புரியவில்லை………….. பார்வதி எப்படி இங்கு என்று யோசித்த போதே இது விஜய்யின் வேலை என்று புரிய……….. தன் முன் நின்ற பார்வதியை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்த படி……………. புன்னகையோடு…. மேஜையின் மேல் அமர்ந்தவன்
“உட்காருங்க மேடம்” என்று நக்கலாய்ச் சொல்ல
பார்வதி உட்காராமல் அவனை முறைத்தாள்………….
“மேடம் பெரிய சிபாரிஸோட வந்துருக்கீங்க போல………….” என்று அவனும் சிரிக்காமல் சொல்ல….
பல்லைக் கடித்தாள் பார்வதி………….. இவனுக்கு இன்னும் கோபம் போக வில்லை போல……….. என்று நினைத்தவள்
“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் பெரிய சிபாரிசோடத்தான் வந்தேன்…………..ஆனா இங்க எதுவும் வேலைக்கு ஆகாது போல…………. சரி நான் போகிறேன்” என்று திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தாள் பார்வதி
”அய்யோடா மலை ஏறிட்டா நம்ம ஆளு என்று வேகமாய் டேபிளை விட்டு இறங்கியவனாய்
”ஏய் பார்வதி…………. பாரு……… சாருமதி” என்று கத்த……………….. பார்வதி என்ற சாருமதி திரும்பாமலே போக…………. சுரேந்தர் வேகமாய் பாட ஆரம்பித்தான்
அடி வான்மதி...என் பார்வதி...
காதலி...கண் பாரடி...
தேடி வந்த தேவதாசை காண ஓடிவா
அடி பார்வதி...என் பார்வதி...
பாரு பாரு என்றேன் பார்த்தால் ஆகாதா
பாடும் பாடல் அங்கே கேட்காதா
இப்போது வேகமாய் அவன் பக்கம் திரும்பிய பார்வதி…………… இடுப்பில் கை வைத்து முறைத்தபடி………… அவனின் அருகே மீண்டும் திரும்பி வந்தாள்……………
”யாரு… நீங்க………… நீங்க என்னைத் தேடி வந்தீங்களா……………. நான்ல வந்து நிற்கிறேன்” என்ற போது சத்தமாய்ச் சிரித்த சுரேந்தர்…….
”யார் வந்தா என்ன…………..” என்றபடி தன் அருகே வந்து நின்ற அவளின் அருகே இன்னும் நெருங்கி………… மெல்லிய குரலில்………. ”இப்போ வந்துட்டேன் போதுமா………….” என்ற போது அவனின் மூச்சுக்காற்று அவள் மேல் பட……. சுதாரித்து கொஞ்சம் விலகி நின்றாள் பார்வதி……….
“அடேங்கப்பா………… பெரிய இவரும் தேவதாஸ்தான்……….. விஜய் அத்தான் பெர்மிஷன் கொடுத்திருப்பாரு……….. ஓடோடி வந்துட்டீங்க………..” என்றபடி முறைக்க…..
“நீ ரொம்ப ஒழுங்கு………….. உன் அண்ணனுக்காக என்னை விட்டுட்டு போகனும்னு டிசைட் பண்ணவதான………..” என்ற போது பார்வதியின் கண்களில் அவள் அவனை மறக்க நினைத்தது ஞாபகம் வர…… கண்களில் ஈரம் துளிர்க்க…………. அதைப் பார்த்த சுரேந்தர் அவளைத் தன்னோடு அணைத்துக் கொண்டவன்………..
“ஏய் எதுக்கு இப்போ அழற………. லவ்வ சொல்ல வந்துட்டு கண்ணைக் கசக்குற………. உன்னலாம் தைரியமான பொண்ணுனு எடுத்தேன் நான்…………. ஆனா என்னைத் தனியா பார்க்கிறப்பலாம் கண்ணைக் கசக்குறதே உன் வேலையாப் போச்சு….. ” என்று சலித்தவன்….
“ஆனாலும் அன்னைக்கு என் மேலய கைவைக்க வந்தேல………. என் அண்ணனை மரியாதை இல்லாம திட்டுனேல…….. என்றவன்……..அதுக்கெல்லாம் உனக்கு இருக்குடி” இப்போது அவனின் அணைப்பு உரிமையுடன் இறுக்கமாக…………..
“விடுங்க சுரேன்………..யாராவது வந்துறப் போறாங்க…………. “
“விட்டா எப்டிடி பனிஸ்மெண்ட் கொடுப்பது” என்றவன் அவள் முகம் நோக்கிக் குனிய………… அவனிடமிருந்து வேகமாய்த் தன்னைப் பிரித்தெடுத்தவள்…. அவனைத் தள்ளி விட்டு …….. அகலப் போக……..
வாராயோ பார்வதி
தாராயோ நிம்மதி
ஏதேதோ என்னாசை
கேட்டுப்போ நீ
காதல் தூது போ நீ
என் மனம் உன் வசம்
என மீண்டும் பாட ஆரம்பிக்க……..
சட்டென்று அவன் வாயை பொத்தியபடி…………… நீங்க பாட்டெல்லாம் பாடுவீங்களா என்று ஆச்சரியமாகக் கேட்டாள்….
பார்வதிக்கு அவன் காதலை சொன்னபோது கூட வராத ஆச்சரியம்… அவன் பாடுவதைக் கண்டு வந்திருந்தது…. அந்த அளவிற்கு அவன் குரலில் இனிமை இருந்ததாலே அவளுக்கு இத்தனை தூரம் ஆச்சரியம்
“நானும்… எங்க அண்ணனும்….” என்று ஆரம்பித்தவன்
“அந்த ஆராய்ச்சியெல்லாம் இப்போ ரொம்ப முக்கியம்………………….“ என்றபடி அவளை மீண்டும் அணைக்க…..
“ஆனா தீக்ஷா… உங்களுக்கெல்லாம் பாட்டு பிடிக்காதுனு” என்று ஆரம்பிக்க……………..
“பார்வதி……….. தீக்ஷா பற்றி உனக்கு சொல்றேன்மா…………. ப்ளீஸ்……… இப்போ எதுவும் கேட்காத…………… நான் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கேன்………..என் அண்ணா வாழ்க்கைல மறுபடியும்……….. ஒரு அர்த்தம் வர ஆரம்பிச்சிருக்கு…………… நீ என்னோட காதலை ஏத்துக்கிட்ட” என்ற போதே அவன் குரலில் வருத்தம் உணர்ந்தவள்……..
“என்னது நான் உங்க காதலை ஏத்துக்கிட்டேனா………. எப்போ சொன்னேன்……..” என்றபடி தன் அவனோடு இன்னும் ஒன்ற…
“ஆமால்ல இன்னும் சொல்லலைல…………….. ட்சைட் பண்ணாததுக்கே……………. இங்க இருக்க………..என்னை லவ் பண்ணியிருந்தா………. வேற மாதிரி ரியாக்ஷன் இருந்திருக்குமோ……… என்று விஷம்மாய்க் கேட்டான் அவளின் காதலன்……………
இப்போது பார்வதி அவனை முறைத்தபடி தள்ளி விட முயற்சிக்க… சுரேந்தர் சிரித்தபடி அவளின் அணைப்பை இன்னும் இறுக்கினான்………….
இருவருக்கும் ஏதோ ஒருவார காலமாய் பழகிய உணர்வு மாதிரி இல்லை….. ஜென்ம ஜென்மாய் பழகிய உணர்வில் இருக்க…. சுரேந்தர் அவனையுமறியாமல் பார்வதியின் நெற்றியில் இதழ் பதித்தான்………….
பார்வதி அவனோடான தன் காதலில் தன்னை மறந்திருக்க………… அதை உணர்ந்த சுரேந்தரின் இதழ்கள் இப்போது தயக்கமில்லாமல் தன் பயணத்தினை ஆரம்பிக்கப் போக……………..
அப்போது……….. கதவு தட்டப்படும் ஓசை உணர்ந்து…..
ஜோடிகள் தங்கள் மோன நிலையில் இருந்து விலகினர்
சிந்தனையோடு சுரேந்தர் கதவைத் திறக்க… அங்கு புன்னகையோடு யுகேந்தர் நின்றிருந்தான்
“நீ எங்கடா இங்க” என்று சுரேந்தர் பாதி கடுப்பும்………… பாதி கோபமுமாகக் கேட்க
அண்ணாதான் உங்கள போக விட்டு அடுத்த ஒருமணி நேரம் கழித்து போகச் சொன்னார்…,…. ஆனால் அவர் மாதிரி நீங்க ஸ்லோவா என்ன…….. அதுதான் முன்னாலே வந்துட்டேன்……..” என்று கண் சிமிட்டியபடி உள்ளே வந்தான் யுகி
சுரேந்தர் அசடு வழிந்து நிற்க………. பார்வதியிடம் வந்த யுகி…….
“அண்ணி இண்டெர்வியூலாம் எப்படி போனுச்சு” என்றி இருவருக்கும் இடையில் ஒரு சேரில் அமர…………
பார்வதிக்கு கொஞ்சம் முகம் மாறி விட்டாள்……… அதைப் பார்த்த யுகி
“அய்யோ அண்ணி….. நான் சும்மா விளையாண்டேன்………… தப்பா எடுத்துக்காதீங்க” என்று பதறியவனாய் பார்வதியின் முகத்தைப் பார்க்க
”நீங்க பேசுனதுக்கெல்லாம் ஃபீல் பண்ணல………….. அது என்ன அண்ணி அதுலாம் வேண்டாம்……………. பார்வதினே கூப்பிடுங்க” என்றவளின் வார்த்தைகளில் இருந்த சினேகித பாவத்தை உணர்ந்தான் யுகி….. இருந்தும்….
“அய்யோடா எனக்கெதுக்குடா வம்பு…………… ஏற்கனவே ஒருத்தர் அவர் பொண்டாட்டிக்கு நான் மரியாதை குடுக்கலைனு முறைப்பாரு………இது வேறயா “ என்று போலியாய்க் சலிக்க….
சுரேந்தர்…………
“அவளே சொல்லிட்டாள்ளடா… உனக்கு எதுக்குடா இந்த வெட்டி பந்தா” என்றபடி……… மூவரும் சந்தோசமாக பேசிக் கொண்டிருந்தபோது………. யுகேந்தரின் பேச்சு பாதியிலேயே நிற்க……… திரும்பிப் பார்த்தனர் சுரேந்தரும் பார்வதியும்…….
ஒரு இளம்பெண் வந்து கொண்டிருந்தாள்……………… பார்வதிக்கு யார் என்று தெரியவில்லை…….. சுரேந்தர் அவளிடம் அதுதான் ஆர்த்தி……………. யுகியோட என்ற போது
“தெரியும் தீக்ஷா சொல்லி இருக்கா” என்றபடி ஆர்த்தியைப் பார்க்க………….. யுகியின் அருகில் ஆவேசமாய் நின்றாள் ஆர்த்தி………… சுரேந்தர், பார்வதி இருக்கிறார்கள் என்றெல்லாம் பார்க்க வில்லை………..
வந்தவள் யுகியிடம்
“லூசு……………… ஒண்ணுமே சொல்லாம என்னை விட்டுட்டு கிளம்பி வந்துட்ட………பெரிய இவனாடா நீ” என்றபோது
“இல்லடா…………. அண்ணா……….. தீக்ஷா………சுரெந்தர்” என்று யுகி உளர ஆரம்பிக்க……….. சுரேந்தரும் பார்வதியும் விழுந்து விழுந்து சிரிக்க ஆரம்பித்தனர்…………. இவர்களின் சிரிப்பில் ஆர்த்தி இன்னும் ஆவேசமாக…..
”இருடி நான் சொல்றதைக் கேளு” என்றபடி கெஞ்ச ஆரம்பித்திருந்தான் யுகி….
“விஜய் அத்தானுக்காக உன்னை விடறேன் இல்ல……… நீ செத்தடா” என்றபடி மீண்டும் வெளியேற……… தங்களைப் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்த மற்ற இருவரையும் முறைத்த யுகேந்தர்… வேகமாய் ஆர்த்தி பின்னால் சென்றான்…
-----
அதன் பின் சுரேந்தர்…. மற்றும் யுகேந்தர் இருந்தது அவர்கள் வீட்டில் தான்…………… வீட்டினுள் வரும் போதே விஜய் ஹாலில் இருக்க………… தன் தம்பிகளை அவரவர் துணையுடன் பார்த்த சந்தோசத்தில் விஜய் “அம்மா“ என்று தன் தாயை சத்தமாக அழைக்க…………..
அவனின் சத்தத்தில் கலைச்செல்வி என்னவோ ஏதோ என்று வேகமாய் வெளிவர……. தீக்ஷாவும் மாடியில் இருந்து வெளியே வந்து எட்டிப் பார்த்தாள்…………..
முதலில் பார்வதி –சுரேந்தர் தான் அவள் கண்ணில் பட்டனர்…….ஏற்கனவே கொஞ்சம் சந்தேகம் இருந்தது…….. இருந்தாலும் அவளால் உறுதியாய்ச் சொல்ல முடியவில்லை என்றுதான் சொல்லவேண்டும்….. இப்போது அவர்கள் சேர்ந்த சந்தோசம் தீக்ஷாவின் கண்களிலும் வந்தது………… யுகியோடு வந்தது ஆர்த்திதான்…………… என்று அவளுக்குச் சொல்லத் தேவையிருக்கவில்லை…………….. ஆனால்…. ஆர்த்தியைப் பார்த்த ஞாபகம் எல்லாம் இல்லை…..
தீக்ஷா குடும்பத்தினரும் இங்குதான் இருந்தனர் என்பதால்…………………….
ராதாவும், தீபனும்..கீழே சத்தம் கேட்டு அவர்களும் வெளியே வர…………….. தீக்ஷாவைப் பார்த்த ராதா…………….. ”வா தீக்ஷா கீழ போகலாம்” என்று அழைத்தாள்…….
தீக்ஷாவும் கீழே இறங்கிப் போகத்தான் நினைத்தாள் ஆனால் காலையில் இருந்து விஜய் அவளோடு கண்ணாமூச்சி விளையாட்டு விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறானே……….. இவள் மேலே வந்தால் அவன் கீழே போய் விடுகிறான்………… கீழே போனால் இவன் வேறு எங்காவது போய் விடுகிறான்……………. இவளை முற்றிலும் தவிர்க்க விரும்புகிறான் என்பதை அவன் செயல்களே சொன்னது என்றாலும்………….. அவள் மேல் அக்கறையாகவும் இருக்கிறான்……….. என்றும் புரிந்தது……….
”காலையில் மாத்திரை போட வைத்தது…………… அவனுக்கு தெரிந்தவர்கள் என்று யார் வீட்டுக்கோ கூட்டி சென்று ஆசிர்வாதம் வாங்க வைத்தது என……………. அவனின் இன்னொரு புறமும் அவளைக் குழம்ப வைக்க……………. கோவிலுக்கு போய் விட்டு வந்ததில் இருந்து மேலேயே இருந்து விட்டாள்………..
“இல்ல நீங்க போங்க அண்ணி…………. “ என்றபடி மேலேயே நிற்க…………. இருவரும் மேற்கொண்டு பேசாமல் ராதாவும் தீபனும் இறங்கினர்……….
சுரேந்தர் சிரித்தபடி உள்ளே வர……….. யுகேந்தரோ முகத்தை தொங்க போட்டுக் கொண்டு உள்ளே வர……….. இருவரையும் பார்த்த விஜய்………….
தன் அருகே அமர்ந்த யுகேந்தரிடம்………
“சுரேந்தர் தர்ம அடி வாங்கல போல………….. ” என்று யுகிக்கு மட்டும் கேட்கும்படி அவன் காதுக்குள் சொல்ல…….
“அண்ணா……………….” என்றவனிடம்
“ஆர்த்திகிட்ட நான் கொஞ்சம் எடுத்துச் சொன்னதால இந்த அளவு நீ தப்பிச்ச………… இல்லை…………. “ என்று சிரிக்க……
“இது உங்க டைமா……….. நடத்துங்க………… நடத்துங்க” என்றவன்…. தீக்ஷா கீழிறங்கி வருவதை பார்த்து…. தன் அண்ணனிடம்…
“உங்க புயல் வருது…. “ என்று கண்காட்ட … விஜய்யும் திரும்பிப் பார்த்தான்
தீக்ஷாதான் கீழே இறங்கி வந்து கொண்டிருந்தாள்….. அவனின் புயலாக இல்லாமல்………. அமைதிப் புயலாய்……………….
விஜய் சற்று நகர்ந்து தன் அருகே தீக்ஷா உட்கார இடமளிக்க ………….. தீக்ஷாவோ பார்ர்வதியின் அருகில் அமர்ந்து தன் சந்தோசத்தை… வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்தவள்…. தன் கணவனை ஏமாற்றமால் அவனின் அருகே வந்து அமர்ந்து விஜய்யின் முகத்தைப் பார்க்க…… அது எதையும் பிரதிபலிக்கவில்லை….
அதன் பிறகு அனைவரும் ஒருவரை ஒருவர் ஓட்ட ஆரம்பிக்க………….. அங்கு சந்தோசம் மட்டுமே இருக்க கலைச்செல்வி தன் மக்கட்செல்வங்களை அவரவர் துணையுடன் இருப்பதைக் கண்களால் நிரப்பியவளுக்கு.. நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு ஆனந்தக் கண்ணீர் வர………. அதைத் துடைக்கக் கூட மறந்து நின்றாள்
எல்லோரும் ஏதேதோ பேசியபடி இருக்க……………….. தீக்ஷா மட்டும் எதுவுமே பேசவில்லை…………….. மற்றவர்கள் பேசியதைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தாளே தவிர………… வாய் திறக்கவே வில்லை அவள்…… அவள் அமைதியை உணர்ந்த பார்வதி
“தீக்ஷா………….. என்ன ஒரே சைலண்ட்……… விஜய் அத்தான் மனைவின்றதை நிரூபிக்கிறியா” என்று சிரிக்க……
புன்னகைக்கிறேன் என்று பெயருக்கு…. உதடுகளை மட்டும் வளைத்தாள் தீக்ஷா………….
கிட்டத்தட்ட 7 மணி அளவில்……………. சுரேந்தர் பார்வதியையும்…………….. யுகி ஆர்த்தியையும் விட கிளம்ப ஆரம்பிக்க………… விஜய் பார்வதியிடம்
“பாரு……… நீ உங்க வீட்ல இப்போ சொல்ல வேண்டாம்………….. அம்மா, அப்பாவைப் பேசச் சொல்றேன்….. அதன் பின் நாங்களே அடுத்த வாரம் ஒரு நல்ல நாள் பார்த்து வீட்டுக்கு வருகிறோம்……….” என்று சொல்ல…………. பார்வதி சந்தோசமாக தலையாட்டினாள்…………
விஜய்யின் வார்த்தைகளில் மிகுந்த சந்தோசம் அடைந்த தீக்ஷா………………. அதுவரை இருந்த தன் அமைதியை கைவிட்டவள்….. ஓடிப் போய் பார்வதியைக் கட்டிக் கொள்ள…………. பார்வதியும் அணைத்து தன் சந்தோசத்தை வெளிப்படுத்த
யுகேந்தர்…………..
“பார்வதி அண்ணி……………… சுரேந்தர் அண்ணா ரொம்ப ஃபீல் பண்றாரு…………… ” பாருங்க” என்று கூற……………….
தீக்ஷா………
”இது தான் யுகி…………. நம்ம கேங்” என்று பார்வதியிடம் சொன்னவள்
“ஆர்த்தி….. யுகி சொல்றது அவன் அண்ணாக்கு இல்லை…. அவனுக்குதான்…. பையன் ரொம்ப ஃபீல் பண்றான்…. நீ கவனிக்கிறதே இல்லை போல” என்று ஆர்த்தியிடம் போட்டுக் கொடுத்தபடி யுகியைப் பார்க்க…. யுகி அவளைக் கண்டுகொள்ளவே இல்லை…………….
பார்வதியிடம் மட்டுமே அவன் பேச்சு என்பது போல் இருக்க……………. சற்று முன் மலர்ந்து இருந்த தீக்ஷாவின் முகம் மீண்டும் சுருங்க………………. அவளின் முக வாட்டத்தைப் பார்த்த விஜய்…. தாங்க முடியாமல்…………... யுகேந்தரைப் பார்த்து முறைத்தான்………….
விஜய்யின் முறைப்பில் “சாரி” என்று மட்டும் தீக்ஷாவிடம் யுகி சொல்ல………………
“ப்ச்ச் எனக்கு சாரிலாம் வேண்டாம்டா…………… என் பழைய ஃப்ரெண்ட் யுகியா வேண்டும்” என்ற போது
“ட்ரை பண்றேன்………..” என்றவன் ஆர்த்தியோடு வெளியேற……………….. சுரேந்தரும் பார்வதியோடு வெளியேறினான்……………
---------------
தீக்ஷா ஒரு முடிவோடு இருந்தாள்……………. இன்று விஜய்யிடம் எல்லாவற்றையும் பேசி தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டுமென்று…………….. தன் மனதையும் அவனிடம் வெளிப்படுத்தி விட வேண்டுமென்று முடிவு செய்தவளின் மனம் ஓரளவு நிம்மதி ஆனது…
ஆனால் அன்று இரவு அறைக்குள் வந்த விஜய்…………………
“எனக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்குமா…………… நீ தூங்கு,……………. ஆஃபிஸ் ரூம்ல தான் இருப்பேன்………… “ என்றபடி வெளியேற…………..
“அத்தான்” என்று தயக்கமாய்க் கூப்பிட்டாள் தீக்ஷா
“என்ன” என்றான் திரும்பியபடி………….
“முக்கியமான வேலையா…………… என்று கேட்க………………
“ஆமாம்…………… “ எனறு அவன் சொல்லி முடிக்கும் முன்னே…………..
“எனக்கும் முக்கியமா உங்ககிட்ட பேசனும்………………….. ” என்றாள் ஓரளவு தைரியமாக
“ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் பேசலாமே…………… ” என்று மீண்டும் உட்கார்ந்தான்………
“நீங்க ஏன் என்கிட்ட ஒழுங்காவே பேச மாட்டேங்கிறீங்க……….. மனைவியா நான் பண்ணினதெல்லாம் மிகப் பெரிய தப்புதான்……….. என்னை மன்னிச்சுருங்க அத்தான்………….. அது எல்லாமே என்னை அறியாமல் பண்ணிய தப்பு ……. எனக்கு எதுவுமே தெரியல…………………. என்னைத் தண்டிச்சுராதீங்கத்தான்……………. நான் எல்லா வகையிலும் உங்க மனைவியா வாழ தயாரா இருக்கேன்…………… என்னைப் புரிஞ்சுக்கங்க……………. பழைய ஞாபகங்கள் வரும்போது வரட்டும் அத்தான்……………ப்ளீஸ்” என்று அவன் அருகே வந்து அமர…………
“இன்னைக்கு நீ யுகிகிட்ட சொன்னேல……………. பழைய யுகியா வேனும்னு……….. உனக்கு ஒரு நியாயம் எனக்கு ஒரு நியாயமா…………… சொல்லு………..” என்று பேசியபடியே அவளறியாதபடி அவளை விட்டு தள்ளி அமர்ந்தான் விஜய்
ஆனாலும் விஜய்யின் விலகலை உணர்ந்த தீக்ஷாவின் வேதனை அவள் முகத்திலும் வர….
“அப்போ நான் பழைய தீக்ஷாவா ஆகிற வரை தினம் வேதனைதானா சொல்லுங்க” என்றவளிடம்
“புரியுதா நான் ஏன் உன்னை உங்க வீட்ல இருக்கச் சொன்னேனு………….. இப்போ கூட பிரச்சனை இல்லை…………. நீ உங்க வீட்ல இரு……………. “ என்று விஜய் சொல்ல
“அய்யோ அத்தான் …………. என்னால முடியாது…………… “ என்று வேகமாய் சொன்னவள்………… இனி பேசினால்………… தன் வார்த்தைகளாலே தன்னை தன் பிறந்த வீட்டிற்கு அனுப்பி விடுவான்…………. என்று முடிவு செய்தபடி…………
“எவ்வளவு துன்பம்னாலும் பரவாயில்லை………….. நான் இங்கதான் இருப்பேன்………….. இந்த ரூம்ல இருக்கிற உயிரில்லா போட்டோக்களோட…………… உயிருள்ள ஜடமா இருந்துட்டு போறேன்…………” என்று சொன்னவளின் வார்த்தைகளின் தாக்கத்தில்...…………. விஜய் அதிர்ந்து அவளை நோக்க…
அவளோ அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் கட்டிலில் உறங்கத் தயாரானாள்………………
விஜய் தனக்குள்ளே சொன்னான்……..
“போட்டோவும் நீயும் ஒண்ணா……………புரிஞ்சுக்கற மாட்டேன்றாளே” என்றபடி தன் அலுவலக அறைக்குள் நுழைந்தான் விஜய்………………..
………………
பார்வதி சுரேந்தரிடம் வெகுநேரம் வரையில் பேசியாதாலோ என்னவோ…………. அன்று தாமதமாக எழுந்தவள்………………. தன் அண்ணனிடம் வந்தாள்…………
“குட்மார்னிங் அண்ணா…………. நேத்து நைட் ஏன் லேட்” என்று கேட்க அதற்கு பதில் சொல்லாத சாரகேஷ்
“மணி என்ன ஆகுது…………. நீ ஏன் லேட்” என்று கண்டிப்புடன் கேட்க
“அது அது…………”. என்று முழித்தவளைப் பார்த்து சிரித்த சாரகேஷ்……………. அம்மா சொன்னாங்க………………………. என்றவன்
“உனக்குப் பிடிச்சுருக்கா சுரேந்தரை…………… சொல்லும்மா…………….” என்றபோது………..
“ரொம்ம்ப அண்ணா…………..” என்று வேகமாய்ச் சொன்னவள் அதே வேகத்தில் தலை குனிய……
“அடேங்கப்பா……….. என் தங்கைக்கு வெட்கம்லாம் வருதா…………….. என்றவன்…………… தென் உங்க புது முதலாளி என்ன சொல்றாரு……………. எப்டி அங்கயும் ஒரு வாரம் தான……….. என்று கண் சிமிட்ட……….
“அண்ணா……. உனக்கு இருக்கிற லொள்ளு இருக்கே………………. இந்த முதலாளிக்கு ஆயுள் முழுக்க பார்வதியோட இருக்கணும்ன்ற தலவிதி இருக்கும் போது என் ராசி ஒருவார கணக்குலாம் ஒத்து வருமா…….. என்று சிரிக்க………
“சரி……………… தீக்ஷா எப்டி இருக்கா………… என்று வழக்கம் போல் தீக்ஷாவின் மேல் இருக்கும் அக்கறையுடன் கேட்டான் சாரகேஷ்
“ஓகேதான்…….. பட் என்னவோ இன்னும் சரி ஆகல போல……… விஜய் அத்தானுக்கும் அவளுக்கும்………………” என்று ஆரம்பிக்க
அவள் விஜய்யை அத்தான் என்று சொன்னதால்……….. சாரகேஷ் புருவம் உயர்த்தி…….. ஆச்சரியப் பார்வை பார்க்க…….
“அண்ணா………….. அப்படி பார்க்காதா…………… என்று சிரிக்க……
“இப்பவே என் தங்கைக்கு கல்யாணக் களை வந்துருச்சுடா…………….” என்று ஓட்ட ஆரம்பித்தவனிடம்…. வெட்கப்பட்டு சிரித்தவள்
”அண்ணா சீரியஸா பேசிட்டு இருக்கும் போது டைவர்ட் பண்ணாதீங்க………….. தீக்ஷா பற்றி பேசிட்டு இருந்தோம்…….’ என்று சொன்னவளின் தீவிரமான முக பாவத்தில்… சாரகேஷும் அதே பாவத்திற்கு மாற…… பார்வதி தொடர்ந்தாள்
“ரொம்ப அமைதியா இருந்தா………….. ரொம்ப குழம்பிப் போயிருக்கா போல……….. நானும் அவகிட்ட எதுவும் கேட்கலை…… அவளும் என்கிட்ட எதுவும் பேச விரும்பலை…………. சுரேந்தர் கிட்ட அவளைப் பற்றி பேசனும்……… நேற்று கூட கேட்டேன்……….. அது ஒரு பெரிய கதை…………… இப்போ வேண்டாம்…………. நிதானமா சொல்றேனு சொல்லிட்டாரு…….” என்று சொல்ல……..
“ம்ம்ம்ம்…..” என்றவன்
“மேடம் என் மச்சான்கிட்ட……………. சும்மா தீக்ஷாக்கு என்ன நடந்ததுன்னு கேட்டு கேட்டு மூட் அவுட் ஆக்காமல்…………… ஒழுங்கா பேசு…………..” என்று கண்டிப்புடன் கூறியபடி கிளம்பிச்சென்றவனைப் பார்த்து………
“ஆங்” என்று விழித்தபடி நின்றாள் பார்வதி…………
-------------------------
சாரகேஷ் மருத்துவமனைக்கு வந்தபோது………………. அகல்யா அவன் எதிரே வர………… அவளைப் பார்த்து சிரித்தான்…………… ஆனால் அவளோ அவனைப் பார்த்தும் பார்க்காதது போல் போக………….. சாரகேஷ் தானாகவே அவளிடம்
“குட்மார்னிங் அகல்யா” என்று சிரிக்க…….. அவளோ எதுவும் சொல்லாமல் போய்விட்டாள்………
அவன் போவதையே பார்த்தவன்………… தன் அருகே நின்ற அகல்யாவின் தோழியிடம்
“என்ன இவ்ளோ கோபமா போறா……… அதுவும் டீன் ரும்ல இருந்து” என்று வினவ
“அவ ஆர்ட்டிகிள் எழுதறேனு சொல்லி இருந்தாள்ள……..இப்போ எழுதலேனு மெயில் போட்ருக்கா போல………….. அதுதான் உள்ள மேடத்துக்கு டோஸ்” என்று தகவலைச் சொல்லி விட்டு அவள் சென்றாள்………
“ஏன்…………. என்னாச்சு இவளுக்கு” என்ற யோசனையில் சற்று நேரம் நின்றவன்………பின் தானாகவே அகல்யா அறைக்குச் சென்றான்………….
அறைக் கதவைத் தட்டியபடி உள்ளே நுழைய……………. அங்கு அகல்யா மேசையின் மேல் தலைசாய்த்து படுத்திருந்தாள்……….
இவன் வந்ததை நிமிர்ந்து பார்த்து விட்டு பின் மீண்டும் தலை சாய………. அவள் முன்னால் அமர்ந்தான் சாரகேஷ்………..
ஏதாவது பேசுவாள் என்று எதிர்பார்த்திருக்க………… அவளோ நிமிரவே இல்லை……………..
“ம்க்க்கும்………..” என்று செரும……
இப்போது மீண்டும் நிமிர்ந்தாள்…….
“ஏன் ஆர்டிகிள் எழுத மாட்டேனு சொன்ன” அவன் குரலில் உரிமையும் கோபமும் சரிவிகிதத்தில் இருக்க
“பிடிக்கலை…… எழுதலை” என்று சொல்லி விட்டு கம்ப்யூட்ட்டர் மானிட்டரில் பார்வையை ஓட்ட……..
“ம்ஹூம்ம்ம்ம்ம்ம்…………. ஏன் பிடிக்கலைனு நான் காரணம் கேட்க மாட்டேன்………. ஏன்னா நான் சொன்ன பதிலையே எனக்குச் சொல்லிருவ………..” என்று சிரிக்க
அகல்யா அவனை வித்தியாசமாகப் பார்த்தாள்………
“ஹலோ சீரியஸா பேசறீங்களா………….. இல்லை காமெடி அடிக்கிறீங்களா……….. என்னைப் பார்த்தா லூசு மாதிரி தெரியுதா……………………” என்ற படபடவென்று பொரிய………….
“அப்டியா…………… நீ லூசா……….. ” என்றவன் மீண்டும் சிரிக்க……….. கடுப்பாகி விட்டாள் அகல்யா…..
“ஒகே ஒகே ஜோக்ஸ் அபார்ட்……….. நான் தானே காரணம்……………. “ என்று தலை சாய்த்துப் பார்க்க…………. ”என் மேல இருக்கிற கோபத்தை ஏன் இப்டிலாம் காட்ற………..” என்று கேட்டவனின் முகத்தில் இப்போது தீவிரம் வந்திருந்தது………………..
”ப்ளாக்மெயில் பண்றியா அகல்யா………… நம்ம ஹாஸ்பிட்டல் பேர் என்னாகும்னு நினைத்துப் பார்த்தாயா……………… ”
“என் வாழ்க்கையே இங்க டீல்ல நிற்குது…………….. இந்த ஆர்ட்டிக்கிள், ஹாஸ்பிட்டல்லாம் முக்கியம் எனக்கு/” என்று சொன்னபோது……………… அவள் முகமே மாறி இருக்க……….
“சரி விடு…………… இதுக்கும் மேல உன் இஷ்டம்….. என் தங்கைக்கு மேரேஜ் ஆகப் போகுது…………. அதைச் சொல்லத்தான் வந்தேன்.” என்று சொல்ல……….
”ஹேய்……..பாருக்கு மேரேஜா…………. என்ன போன வாரம் கூட உங்களுக்கு மேரேஜ் முடிந்த பின்னால் தான்னு சொன்னீங்க” என்று உற்சாகமாய்க் கேட்டவள்………… முகம் மாறியவளாய்………..
“உங்களுக்கும் பொண்ணு பார்த்தாச்சா……….” என்றபோது பாதி வார்த்தை வெளியேயும்……….. உள்ளேயுமாக இருக்க……………
”இல்லை………… ஆனால் இப்போதான் காதல்னா என்ன்ன்னே புரிய ஆரம்பிக்குது………………” என்றவன்…………..
“நான் உன்கிட்ட சொல்லி இருக்கேன்ல…………………..பார்வதியோட ஃப்ரெண்ட்………….”
“அதுக்கென்ன………… அந்த பொண்ணே இப்போ திரும்ப வந்து உங்களுக்கு ஓகே சொல்லிட்டாளா” என்று கேட்டவளுக்கு உள்ளே பொறாமையும் அதே நேரத்தில் வேதனையும் வர…….. இருந்தும் சாதாரணமாகவே கேட்டாள்……………..
சிரித்தான் சாரகேஷ்…………
“இல்லை காதல்னா என்னன்னு புரிய வச்சுட்டா” என்றவன்…………..
“புரியல” என்று கேள்வியாய் நோக்க…………..
ஓரளவு விசயத்தைச் சொல்ல…………..
பொறுமையாகக் கேட்ட அகல்யா…………… ”சோ………….” என்று நிறுத்தி அவன் முகத்தைப் பார்க்க………………
”எனக்கு டைம் குடு அகல்யா…………… ப்ளீஸ்……….. எனக்கு இன்னும் யோசிக்கனும்………… தீக்ஷா விசயத்தில் கூட அவசரப் பட்டு முடிவெடுத்து…………பெரிய தப்பு பண்ணிட்டேன்……. நம்ம வாழ்க்கைலும் அவசரமா முடிவெடுக்க வேண்டாம்னு நினைக்கிறேன்…………..” என்றவனின் கரங்களை ஆறுதலாகப் பிடித்தவள்……..
“இப்போதான் சாரகேஷ் எனக்கு உங்களைப் பிடிச்சுருக்கு…………. அவ போய்ட்டா நீ ஒக்கேனு சொல்லி இருந்தால் தான் நான் கோபப்பட்டிருப்பேன்………….. கண்டிப்பா நீங்க எனக்கு நல்ல முடிவைச் சொல்வீங்கனு நம்புறேன்…………… அதுவரை காத்திருப்பேன் சாரகேஷ்…………..” என்று சொன்னவள் கண்களில் மீண்டும் உயிர் வந்திருக்க………….அதைக் கவனிக்க தவறவில்லை சாரகேஷ்………………
அதன் பின் சாரகேஷ் கேட்டுக் கொண்டபடி…….. ஆர்ட்டிகிள் எழுத சம்மதம் சொல்லி மீண்டும்……………… ஒரு மெயில் அனுப்பிய…………. அகல்யா………………
இப்போ ஓகேவா……… என்று புன்னகையாய்க் கேட்க
டபுள் ஓகே என்றபடி எழுந்த சாரகேஷை………..
“வெயிட்……….. வெயிட்……….. ஆர்ட்டிகிள்க்காக போட்டொஸ்லாம் கலெக்ட் பண்ணிட்டோம்……….. இன்னும் கொஞ்சம் வேலை இருக்கு………………” என்று சொன்னவள்………..
நான் போட்டோஸ் காட்டுகிறேன்……………… அதில் இருந்து ஒரு 10 செலெக்ட் பண்ணிக் கொடுங்க…………. அதன் பிறகு………… தான் டீடெயில்ஸ் கலெக்ட் பண்ணனும்” என்றவாறு மானிட்டரை இருவரும் பார்க்கும் படி திருப்பினாள்……………
சாதாரணமாக பார்த்தபடி வந்தான் சாரகேஷ்……….
ஒவ்வொரு புகைப்படத்தையும் காட்டி……… அதற்கான விளக்கமும் சொன்னவள்…………. இது எல்லாம் நான் கலெக்ட் பண்ணியது……. என்னோட பேசண்ட்ஸ்…….தென் நான் கேள்விப்பட்ட வித்தியாசமான சர்ஜரிகள் என்று முடித்தவள்…….
“அப்புறம் இது என் ஃப்ரெண்டோட கலெக்ஷன்ஸ் என்றபடி இன்னும் சில போட்டோக்களை காண்பித்தாள்………..
இதில் உங்க டிபார்மெண்ட்டும் வந்திருக்கு………… தெரியுமா………….என்றபோது………
“ஓ….” என்றபடி சாரகேஷ் பார்க்க ஆரம்பித்தான்
”ஹார்ட் ட்ரான்ப்ளாண்ட் பண்ணிய பொண்ணோட முகத்தையே இந்த பொண்ணுக்கு மாற்றி இருக்காங்க………. என்று ஒரு போட்டொவைக் காண்பித்தாள் அகல்யா…………
”சக்தினு ஒரு பொண்ணு…………….. லேப்ல ஆசிட் வெடிச்சு……… முகமெல்லாம் சிதைஞ்சு போச்சு…………. அதுமட்டுமில்லாமல்………… ஹார்ட்ல பிராப்ளமும் இருந்திருக்கு…………… ”
சக்தி என்ற அந்த பெண்ணிற்கு இருந்த ப்ராப்ளமும்…….. தீக்ஷா தனக்கு இருப்பதாகச் சொன்ன ப்ராப்ளமும் ஒன்றாய் இருக்க………. சாரகேஷுக்கு தீக்ஷா ஞாபகம் வந்து விட…………… இன்னும் கொஞ்சம் ஆர்வமாய் அந்த போட்டோவை உற்று நோக்கினான் சாரகேஷ்……..
அகல்யா அவனின் ஆர்வத்தை பார்த்தபடியே
“இவ்ளோ நேரம் ஏனோ தானோனு பார்த்தீங்க…………..இதை மட்டும் ஆர்வமா பார்க்கிறீங்க…….. நான் டீடெயிஸ் கலெக்ட் பண்ணும் போது உங்க சம்பந்தமாகவும் கலெக்ட் பண்றேன்” என்றவள்………….
“இந்த பொண்ணுதான் அந்தப் பொண்ணுக்கு தன் ஹார்ட்டைக் கொடுத்ததோட……….. தன் முக அடையாளத்தையும் கொடுத்திருக்கா………….. என்று அடுத்த புகைப்படத்தைக் காட்டினாள் அகல்யா…………..
அந்த புகைப்படத்தைப் பார்த்த சாரகேஷுக்கு உலகமே சுற்றியது போல் இருக்க…………… சேரிலிருந்து எழுந்து விட்டான்………………. அவனால்………….. நிற்கக் கூட முடியவில்லை………. கை கால் எல்லாம் ஆட ஆரம்பித்து விட்டன……….
“அகல்… அகல்யா……… இதுதான் தீக்ஷா………………. என்று சொன்னபோது அவனால்………….. பேசவே முடியவில்லை……….
“தீக்ஷா………..தீக்ஷா நான் சொன்னேன்ல………. பார்வதியோட ஃப்ரெண்ட்……….. விஜய்யொட வைஃப்” என்றவனுக்கு குழறின வார்த்தைகள்…….
“சாரகேஷ்…… கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப்………… ” அவனின் தடுமாற்றத்தில் அகல்யா அவனின் அருகே வந்து விட்டாள்….
“அய்யோ விஜய் …………. ரிப்போர்ட்ஸ்லாம் கொடுத்து பார்க்கச் சொன்னாரு………… நான் பார்க்காமல் விட்டுட்டேன் அகல்யா………….. என்னால முடியல அகல்யா” என்றவனை தேற்றும் வழி தெரியாமல் அகல்யா விழிக்க…………….
“இருங்க சாரகேஷ் இது யார் அனுப்பி இருக்காங்கனு பார்ப்போம் என்ற படி………. மீண்டும் ஆராய…………. சுரேந்தர் என்று இருக்க………………
“சுரேந்தர்ன்றவர்கிட்ட இருந்து வந்திருக்கு…. அவர் தானே பார்வதியோட………….” என்ற போது
சாரகேஷ் தலையில் கைவைத்து அப்படியே அமர்ந்து விட்டான்………… அவனால் எதையுமே யோசிக்க முடியவில்லை……….. இப்போது இருப்பது சக்தியா என்று மட்டும் தான் மனம் அரற்றியது………… தீக்ஷா தங்களை எல்லாம் விட்டு போய்விட்டாளா…………….. என்று துடித்துக் கொண்டிருந்தான்……………..
“அகல்யா…….. நான் விஜய்யைப் பார்க்கப் போறேன்……அதுக்கும் முன்னால…….. அவர் கொடுத்த ரிப்போர்ட்ஸ் வீட்ல இருக்கு……….. அதைப் பார்க்கனும்……….. தப்பு பண்ணிட்டேனே………. ஏற்கனவே நொந்த போய் இருக்கிற மனுசனை ……….. என் பங்குக்கு இன்னும் கொன்னுட்டேன் ”என்று விஜய்யின் மேல் பரிதாபம் கொள்ள……….
”சாரகேஷ்……… வெயிட்………… எனக்கு எதுவும் கன்ஃபார்மா தெரியலை………… சம்டைம் ரெஃபெரென்ஸுக்கு வரும்……….. அது எல்லாம் கன்ஃபார்மா சர்ஜரி வரை போயிருந்திருக்காமல் கூட இருக்கலாம்…………. விசாரிக்கலாம்…………” என்று அவனைத் தேற்ற நினைக்க……..
“இல்லை………… தீக்ஷா இப்போ உயிரோட இல்லை……………… எனக்கு அப்டித்தான் தோணுது அகல்யா……..” என்றவன் அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் வேகமாய் வெளியேறினான் தன் வீட்டிற்கு…….. அவனுக்கு அவசரம்…………. தீக்ஷா ரிப்போர்ட்ஸை எல்லாம் உடனே பார்க்க வேண்டுமென்று துடித்தவனாய் வேறு எதைப்பற்றியும் யோசிக்காமல்…………….. பிரித்துப் பார்க்க முடியாமல்…………… உணர்ச்சி வசப்பட்டவனாய்..வெறித்தனமாக தன் காரை ஓட்டிச் சென்றான்……………….
அதே நேரத்தில்………… தீக்ஷா முன்னே தங்கி இருந்த கவர்ன்மெண்ட் குவார்ட்டர்ஸின் விளையாட்டு மைதானத்தில்…………. விஜய் சிறுவர்களோடு கிரிக்கெட் விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்………………
அவன் அடித்த பந்து கரெக்டாக ஒரு சிறுவனால் பிடிக்கப்பட…….
“ஹேய் விஜய் அங்கிள் அவுட்” என்று கூச்சலிட………….. விஜய் ஒத்துக் கொண்டு வெளியேறினான்…………
சற்று பெரியவன்………….
“விஜய் அண்ணா நீங்க அவுட் ஆனா……………… ஒத்துகிட்டு விலகிறீங்க…………. ஆனா தீக்ஷா அக்கா……….. ஒத்துக்கவே மாட்டாங்க…………. எங்கள ஏமாத்திருவாங்க…………. தெரியுமா” என்றவனிடம்
“சிவா… உங்க அக்கா……….. அப்டிலாம் பண்ண மாட்டாடா…………………” என்று ஆதரவாக பேசியவனிடம்
“போங்க அண்ணா………… அவங்க………… உங்கள ஏமாத்தாம இருக்கலாம்……………….. எங்களை ஏமாத்தி ஏமாத்திதான் விளாயாடுவாங்க” என்றபோது
“உங்க அக்கா….. என்னை ஏமாத்த மாட்டாதான்டா“ என்று வெறுமையாய்ச் சிரித்த விஜய்யின் பார்வை அவன் வந்த ஸ்கூட்டியில் இருக்க……………. அதில் இருந்த ’தீக்ஷா’ என்ற பெயர் அவனைப் பார்த்து அழகாய்ச் சிரிக்க……… விஜய் மனம் தன்னவளின் நினைவுகளில் ஆழ்ந்தது….
---------------
தீக்ஷாவால் நம்பவே முடிய வில்லை…………………….. விஜய் அத்தானுக்கும்………….. தனக்கும் இன்னும் இரண்டு வாரத்தில் திருமணமா………………. அவளுக்கு உலகமே தன் வசம் வந்தது போல் இருக்க……… விஜய்யோடு அப்போதே போய்விடலாமா என்று கூட நினைக்க ஆரம்பித்து விட்டாள்……………..
சந்தோசத்தில் அவளுக்கு கை……கால்கள் கூட சிறகுகளாய் மாறிவிட்டது போல் இருக்க……….. தன் சந்தோசத்தை யாரிடமும் வெளிப்படுத்த முடியாமல்…….. அறைக்குள்ளேயே சுற்றியபடி இருந்தாள்……… அவளுக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் போல் இருக்க………….. வேகமாய் தன் மொபலை எடுத்தபடி பால்கனிச் சுவரில் அமர்ந்தவள்…….. விஜய்ய்கு மெஸேஜ் அனுப்ப டைப் செய்ய ஆரம்பித்தாள்…………
“விஜய் அத்தான் நான் உங்களுக்காக படைக்கப்பட்ட புயல்….. அது வேறொரு இடத்திற்கு போகுமா…….. உங்கள இந்த புயல் தாக்க வந்துட்டே இருக்கா………. என்னை நீங்க சமாளிச்சுருவீங்களா…….. இந்தப் புயலைத் தொட்டா உங்களுக்கு சில பல சேதாரம் வரும்………… தாங்கிருவீங்களா”
என்ற குறுஞ்செய்தியை அனுப்பியவள்…………. பதில் வருமா வராதா என்று மொபலையே பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தாள்…..
இதுதான் விஜய் நம்பருக்கு அவள் அனுப்பும் முதல் எஸ் எம் எஸ்….. அதை அனுப்பி விட்டு………… காத்திருந்தவளுக்கு………… பதில் வராமல் போக….
“ஹ்ம்ம்…. நம்ம ஆள தேத்துறதுக்குள்ள போதும் போதும்னு ஆகிடும் போல” என்று விஜய்யைத் திட்டியபடி………… பெருமூச்சு விட்டவள்….….. நிமிர….. ராதா நின்றிருந்தாள்… அவள் முன்னே……
“ஹைய்யோ அண்ணி……………… “ என்று சந்தோசமாக தன் அண்ணியைச் சுற்றியவள்…….. நீங்க மட்டும் இல்லேன்ணா…………. எனக்கும் விஜய் அத்தானுக்கும் எந்த சம்பந்தமுமே வந்திருக்காது…… எனக்கு இதுலாம் கனவா நனவானு தெரியலை என்று ராதாவை விட்டுத் தள்ளி நின்றவள்…….
“சாரி” என்று சொல்லியபடி……. ராதாவின் உள்ளங்கையை கிள்ளிப் பார்க்க……. ராதாவும் அலற……..
“நடக்கிறதுலாம் நிஜம் தான் அண்ணி… நீங்க கத்துரீங்களே” என்று ஓடோடிப் போனாள் தீக்ஷா…………
அருமையான பதிவு